Onze eerste 24 uur in starten we natuurlijk in Cupra Montana, de geboorteplaats van Laura, de Engelstalige blogster en mijn woonplaats sinds 2000 !
9 u:
We doen als de Italianen , we springen Bar Lino binnen in het middeleeuws dorpje Poggio Cupro, deelgemeente van Cupra Montana. Lino en Marcella staan sinds 2011 achter de toog, maar in de zeventiger jaren reisde Lino heel de wereld rond als kelner op de cruiseschepen van Princess. Starthavens Los Angeles of New York, afhankelijk van de cruises naar Alaska, of de Caraïben . Australie en Nieuw-Zeeland mocht hij ook af en toe eens aandoen met het schip.
We bestellen een cappuccino (het is nog geen 11 uur) en een brioche waarbij we één van de kranten kunnen lezen. Hier zijn de bars verplicht om hun klanten een krant aan te bieden. Ondertussen luisteren we ook naar de gesprekken tussen Lino en de klanten die eventjes een espresso, een brioche of een pakje sigaretten bestellen.
10 u :
We verlaten de bar en wandelen naar het dorpje Poggio Cupro. Door de stadspoort naar binnen om dan gezellig door de steegjes te kuieren. Ooit was dit een versterkt monnikenklooster, de buitenmuren doen inderdaad aan een vesting denken. Het centrale punt is een piazzetta met de 15de eeuwse San Salvatore kerk. Zondagvoormiddag is de kerk altijd open anders even bij de buurman aanbellen, die heeft een sleutel. Binnenin valt de fresco van San Floriano uit 1460 op, de oudste afbeelding van deze heilige uit le Marche .
11 u:
Ons volgende doel : L’Eremo dei Frati Bianchi of de kluizenaarskerk van de witte fraters. In de 11de eeuw leefden er monniken uit de Camaldolenzer orde ( afgeleid van de Benedictijnen die witte pijen droegen) als kluizenaars in grotten in een kloof. Tussen de 16de en 18de eeuw bouwden ze de rotskerk op een mythische plek die door de speciale ligging in de kloof tot het allerlaatst onzichtbaar blijft.
Er zijn 2 mogelijkheden om het klooster te bereiken:
1. Met de auto rijdt men langs Poggio Cupro naar beneden en slaat linksaf richting Apiro. Na ca. 1,5 km links afslaan naar het agriturismo la Distesa en naar het klooster. Voor de slagboom kan men parkeren en dan is het nog 5 minuten te voet.
2. Men rijdt tot het kerkhof van Poggio Cupro (richting Cupra Montana aan de linkerkant) Hier kan men parkeren. Men wandelt tot de eerste zandstraat rechts. Die neemt men totdat die doodloopt. Links afslaan , langs het erf van de boer lopen en dan het veld naar beneden lopen. Tot aan de rand van het bos, het paadje nemen, dit volgen tot de splitsing, links omhoog gaan, na enkele meters bereikt men het klooster.
12.30-13 u :
De magen zullen ondertussen al aan het knorren zijn , tijd voor de pranzo ! hier geven we jullie 2 tips:
1. Trattoria da Fiorina, terug van het klooster naar beneden rijden, dan linksaf tot het benzinestation. In 1933 fungeerde het gebouw als kruidenierswinkeltje en osteria waar de bestuurders van paard en kar even halte hielden om sardelle sotto sale of een frittata te eten. De weg was na de eerste wereldoorlog aangelegd met behulp van krijgsgevangenen en aanliggende landbouwers. 2 ruimtes op de bovenverdieping zouden ook enkele jaren dienen als klaslokaal en woning voor de onderwijzeres. In 1937 kwam er ook een wijncantina die in 2011 totaal vernieuwd zou worden. Vanaf de jaren 50 konden de gemotoriseerde chauffeurs hier behalve eten ook voltanken. Fiorina, de eigenares, wist haar mannetje te staan en zou behalve de eerste druivenkoningin ook de eerste vrouw in Cupra worden die haar rijbewijs haalde. De dochter van Fiorina Antonia zwaait er nu de scepter en vertelde met trots dat ze sinds 2006 ook officieel restaurant zijn. Ze hebben geen menukaart maar serveren elke dag een traditionele maaltijd bestaande uit een primo, secondo en dolce. Prijs/kwaliteit zeer goed ! Gericht op de werkende mens zodus alleen door de week tijdens de lunch geopend. Voor groepen maken ze wel eens een uitzondering. De hele geschiedenis van Fiorina en familie hangt op in heel het restaurant. Om te gaan eten, parkeert men tegenover het benzinestation. Men betreedt de bar en daarachter is het eetgedeelte. Wie zeer goede wijnen wilt kopen, kan terecht in de winkel achter het benzinestation.
2. Trattoria Anita, gelegen in het historisch centrum van Cupra Montana. Ook Anita was de moeder van de huidige eigenares Yole of Yolanda die nu de trattoria samen met haar man Donatello runt. Hier staan nog de oudere vrouwen in de keuken , de pasta wordt nog met de hand gemaakt. Ook hier geen menukaart maar een dagverse keuken waarbij op vrijdag steevast baccalà verschijnt en op zaterdag de porchetta. Soms wordt men in de bar bediend en bij drukte gaat men naar een woonkamer waar men aan 1 van de tafels kan plaatsnemen. Ook hier serveert men wijn die men zelf verbouwt. Alle dagen geopend voor lunch en avondeten uitgezonderd dinsdag en zondagavond.
14.30 u :
De inwendige mens gestild, kan men de auto nemen richting Apiro. Eventjes buiten de stad ligt nog een mooie abdij die van de Beato Angelo. Een pracht voorbeeld van een Romaans bouwwerk uit de 11de eeuw. Men kan er gemakkelijk parkeren en de kloosterommegang is bijna altijd geopend. Om de kerk te bezoeken moet men even aanbellen bij de custode of conciërge. Wie liever hiernaar toe wandelt kan dat perfect.
Op de terugweg naar Cupra Montana passeert men de tuin van een verzamelaar van allerlei oude werktuigen.
15.30 u :
Parkeren in het centrum kan het beste op de Viale Vittoria, hier hoeft men nl. geen parkeerschijf te gebruiken. De verkenning van Cupra start aan het uitzichtpunt, met een prachtig panorama op de Apennijnen en de zee.
Er zijn 2 hoofdkerken San Lorenzo en San Leoanrdo. De eerstgenoemde heeft zijn façade aan de buitenkant van de stad, de 2de heeft zijn ingang op de piazzetta. Allebei in de 18de eeuw gebouwd, zoals de meeste historische gebouwen hier. De 18de eeuw was nl. een soort gouden eeuw voor Cupra waarbij men graag komaf maakte met het oude en alles nieuw wilde. De San Lorenzo kerk heeft mooi stucwerk. De San Leonardo kerk (helaas nog altijd gesloten door de aardbeving van 2016) bezit een miraculeuze afbeelding van Maria uit de 15de eeuw. Zij zou verhinderd hebben dat de Fransen de kerk als stallen zouden gebruiken, de paarden weigerden nl. binnen te komen en ze zou de Cuprensers beschermd hebben tegen pest en cholera.
De piazzetta heeft een mooie ronde vorm, te vergelijken met Lucca. In de zomer worden hier allerlei optredens in de buitenlucht gehouden. Op de grond ziet men allerlei witte lijnen, die duiden de plaats aan waar ooit nog steegjes en woonblokken stonden, want tot begin de dertiger jaren was heel het plein volgebouwd en bevond zich hier het historisch centrum. Rond 1970 brak men het laatste gebouw af. Aan het begin van het plein ziet men nog foto’s uit die tijd. Een ander aandachtspunt is het rode bankje ingehuldigd op 8/3/2018 om geweld tegen vrouwen aan te kaarten. De belangrijkste zoon uit Cupra ,Luigi Bartolini, werd ook aan de piazzetta geboren; een gedenkplaat herdenkt zijn geboortehuis. Hij was schilder, schrijver en dichter en werd beroemd doordat zijn boek I ladri delle bicciclette verfilmd werd.
We zien 3 stadspoorten die ooit toegang gaven aan het historisch centrum. De oudste is de Porta Vecchia, tot 1500 de enige toegang tot Cupra. Daarna volgde de Porta Nuova aan het gemeentehuis, de laatste poort de Porta San Lorenzo, verscheen in de 18de eeuw, alsook het gemeentehuis. Op woensdagmiddagen of ’s morgens kan men via de grote trap naar de gemeentezaal. (er is ook een lift) Hier ziet men een heel rits oude veelal Romeinse stenen in de muren gemetseld, afkomstig uit de Romeinse nederzetting. De naam Cupra Montana gaven de Romeinen aan hun woonplaats waar nu het kerkhof van Cupra Montana ligt, (wat lager gelegen). De oorspronkelijke bewoners de Piceniers vereerden nl. een godin Cupra genaamd, die van de vruchtbaarheid en de landbouw. De Romeinen namen die over en bouwden er een tempel voor. Bij de ondergang van het Romeinse Rijk werd die gemeente verlaten en vluchtten de mensen naar het hoger gedeelte waar we ons thans bevinden. De naam Cupra ging echter verloren en eeuwenlang gebruikten men de naam Massaccio. Totdat tijdens opgravingen in de 18de eeuw een steen gevonden werd waar de Romeinse jongeren uit Cupra Montana de keizer van Rome bedankten. Toen wilde men terug naar de Romeinse benaming. Die belangrijke steen hangt ook in de gemeentezaal.
Uiteindelijk eindigt men in het VVV en het wijnetikettenmuseum: het MIG. Alles ondergebracht in de prachtige gewelfde kelders van het Sint Catharinaklooster. De privécollectie van tienduizenden wijnetiketten van heel de wereld werd bij het overlijden van de eigenaar aan de gemeente geschonken. Buiten treft men een kloostertuin met inheemse geneeskrachtige planten aan.
18.30 u :
Aperitivo time ! Hiervoor genoeg adressen, tijdens de weekends kan men hiervoor terecht in de Enoteca bij het museum, hier schenkt men uitsluitend wijnen uit Cupra Montana. Anders kiest men tussen Bar Ruggero, Bar centrale, Scortechini ,Bar Liuzzi en bar Cupra. Bij de meesten krijgt men zelfs nog een hele rits aan hapjes .
20 u :
Tijd voor de cena of avondmaal. Dat kan bij Ristorante Gina, Orietta of al Viale . Allemaal hebben ze in de zomer een terras buiten. Wie glutenvrij moet eten kan overal terecht maar vooral Ristorante Gina heeft dan de grootste keuze. Geen zin om uitgebreid te eten, dan kan men bij de afhaalpizza Pizzeria le Coloniale of bij pizzeria Sprint.
Buon appetito !
23 u of later :
Bedtijd, hiervoor kon u eventueel al een overnachting thuis of bij het VVV boeken. De meeste overnachtingsmogelijkheden zijn verenigd in Cupramontana-Accoglie, voor elke keuze wat wils.
Verliefd geworden op Cupra Montana ? dan zijn 24 uren natuurlijk te kort. Er valt nog heel wat te beleven en te bezichtigen in deze leuke gemeente, raadpleeg hiervoor Turismo Cupramontana
Ci vediamo a Cupra !
( In de zomer ook elke woensdagnamiddag een meertalige geleide wandeling door Cupra Montana)
2 reacties