Les plus beaux villages, ja ook Italië kent dit label naast de oranje vlag dorpen. Onze regio telt er 23 en zelfs voor locals biedt dit altijd nieuwe mogelijkheden om zijn/haar eigen streek te verkennen. Laura , de Engelstalige blogster besloot om 1 van die più belli borghi in het zuiden van le Marche te bezichtigen: Montecosaro. Vandaag is het woord dan ook aan haar:
Een zonnige dag in de lente, nagenietend van de heerlijke vismaaltijd ergens in Porto Sant Elpidio, kwam ik plotseling dit beroemde (voor ons althans) bord tegen: I Borghi più belli d’Italia. (de mooiste dorpen van Italië.)
Mijn “reisblogger -gevoel” leidde me naar de kleine straatjes van Montecosaro , een schattig dorpje in het gebied van Macerata. Ik ontdekte vrij snel dat Montecosaro de geboorteplaats is van de beroemde sopraan: Anita Cerquetti. Ze had een zeer korte carrière maar intens: ze zong overal in Italië, als Aida, of Abigaille in Nabucco en ooit verving ze Maria Callas in Norma . Opeens hoorde ik gezang, alsof Anita Cerquetti, de diva herself, me net welkom heette. Het was gewoon magisch! Enkele operazangers oefenden nl. voor het Operafestival dat één dezer dagen zou plaatsvinden.
Het stadje bleek nog helemaal ommuurd te zijn met stadsmuren uit 1300 , die ooit de talrijke prachtige gebouwen beschermden, waaronder vele kerken: Chiesa Sant’Agostino, Chiesa San Rocco en de Collegiata, waar het houten kruisbeeld dateerde uit het pre-Giotto-tijdperk nl. 1100.
De skyline is van ver te herkennen, vele torens trekken nl. de aandacht: de Torre Civica (burgertoren) en de klokkentorens.
Wat echt mijn aandacht trok? het geweldige 180 ° uitzicht vanuit het Cassero park, gebouwd op de zeldzame fundamenten van een kasteel. Dit is waar ik echt het bewijs vond van het motto ‘Italië in het klein’. Van links naar rechts ontvouwden zich de bergen van het Gran Sasso en de Sibillini (een gedeelte van de Apennijnen), de Chienti-vallei met de typische akkervelden tussen levendig groene heuvels, de kleine dorpjes , enkele geïsoleerde huizen, de Monte Conero op de achtergrond, en tenslotte de Adriatische Zee.
Zoals veel dorpen in onze regio heeft ook Montecosaro zijn eigen typische gerecht: cicerù, een gebakje gevuld met een puree van kikkererwten en most (uit wijn), en frascarelli, een polenta gemaakt van tarwemeel bereid op verschillende manieren, waarvan de lekkerste met een saus van gebakken worsten,pancetta en tomaten.
Eigenlijk vertrok ik vanmorgen uitsluitend voor een eenvoudige vismaaltijd en kijk waar ik uiteindelijk belandde ! Tja dat zal niet de laatste keer zijn dat men dat in deze regio ervaart !
0 reacties