Natuurlijk veroverden de Romeinen ook het huidige Marche. Dit gebeurde na de belangrijks slag in 295 v.Ch bij Sentinum ( tegenwoordig Sassoferrato). Dit gevecht noemde men de Oorlog tussen de Naties, want aan de ene kant stonden de Romeinen en de Piceniers tegenover de Galliërs, Etrusken en Umbriërs. Deze laatsten verloren de strijd en zo vestigden de Romeinen zich hier definitief.
Als reiziger in le Marche zul je dan ook op verschillende plekken Romeinse overblijfselen aantreffen. Wij bezochten laatst de Domus van de Coiedii familie, de resten van een villa van een Romeinse familie met wel heel veel centen, getuige de grootte van hun woonst, meer bepaald op de archeologische site van Castelleone di Suasa.
De beroemde slag gebeurde niet zo ver hiervandaan en algauw ontstond hier een Romeinse handelspost Suasa die rond de 1ste eeuw voor Christus municipium werd. Deze plaats lag strategisch op een aftakking van de belangrijke Via Flaminia, de Romeinse heerbaan die Rome met Fano verbond.
Suasa ontwikkelde zich verder in de eerste eeuw na Christus met een amfitheater (de op één na grootste na die van Ancona), een Forum Romanum en een theater.
Na de val van het Romeinse Rijk verlieten de laatste bewoners deze plek in de 6de eeuw n. Chr bij de invallen van de Goten, Suasa bevond zich immers in een vlakte zonder verdedigingsmuur of andere beveiligingsmaatregelen. De overblijfselen dienden als steengroeve voor bouwmateriaal van Castelleone en langzaamaan bedekte de aarde het geheel. Pas in de 80-er jaren ontdekte men bij het ploegen ( toen voor het eerst reusachtige ploegmessen gebruikt werden) de Romeinse site. Sindsdien komt de archeologische faculteit van de universiteit van Bologna jaarlijks in de maand juli opgravingen doen en onthult steeds meer delen van dit Romeinse Suasa.
Wij bezochten de archeologische site met een gids (kan ook in het Engels). We traden de Domus Coiedii binnen. Een villa van rijke bewoners, getuige de oppervlakte ervan, 3000 vierkante meter en tegenover het Forum Romanum gelegen. Ook toen al verbouwde men graag zijn woning en zo wandelden we door de vertrekken daterend van 1ste eeuw v Chr tot 2de eeuw n Chr.
In tegenstelling tot onze huizen, bereikte je in een Romeinse villa direct de slaapkamers. Heel kleine vertrekken, de gemiddelde Romein mat meestal niet meer dan 1,50 m. De slaapkamervloeren gesmukt met zeer eenvoudige mozaïeksteentjes. Wat een weelde aan goed bewaarde mozaïekvloeren in deze villa.
Na de slaapkamers ontmoette je het atrium met een compluvium dat het regenwater opving. Een tuin met zwembadje behoorde ook tot de ontdekkingen. Aan de mozaïekvloeren begrijpt men tijdens de bezichtiging de belangrijkheid van de vertrekken, de slaapkamers van de logees bevatten ook een mooie vloer. De religieuze ruimtes volgden alsook de andere ontmoetingsruimtes.
We werden verrast door de speciale vloer in de eetruimte, hier gebruikte men geen steentjes afkomstig uit nabije groeves, maar marmer uit Carrara (Toscana ) en andere bijzonder gesteente versierden deze belangrijke ruimte. Nog een bewijs van de uitzonderlijke rijkdom van deze familie Coiedii ; Lucio Coiedio Candido was dan ook een Romeinse senator onder keizer Claudius.
Dit huis had zelfs privéthermen en in de 3de eeuw n Chr werden de laatste veranderingen aangebracht.
Onze bezichtiging bracht ons tot de laatste opgravingen aan het licht: de Romeinse straat tussen het Forum en de woonhuizen. tevens zagen we enkele resten van het forum en de Woning van de Eerste stijl.
Hier vond men nl. beschilderde muren terug van de 2de eeuw v Chr in de eerste Pompejaanse stijl. Deze stijl kenmerkte zich door de muren zo te beschilderen dat het net leek alsof ze bedekt waren met gekleurd marmer. De resten van enkele beschilderde muren zagen we later in het Archeologisch museum van Castelleone di Suasa.
Ons bezoek aan de site eindigde aan het amfitheater, die zoals altijd iets buiten de stad lag daar men toen ook last had van hooligans, dus altijd beter om zo’n stadion verder van de bewoonde kern op te richten.
De goede staat van de mozaïeken en de rijkdom ervan verraste ons enorm. De gids merkte terecht op, dat die Romeinse mozaïeken qua techniek in de tekeningen meer ontwikkeld waren dan de latere Byzantijnse van Ravenna. Inderdaad er was duidelijk meer beweging in de Romeinse figuren, zelfs de verschillende spieren van het menselijk lichaam probeerden de Romeinen uit te beelden.
Na dit interessante bezoek reden we nog even naar het stadje verderop om het archeologisch museum te zien. Hier vindt men nl. de voorwerpen en muren terug, ontdekt bij de opgravingen.
Ongelooflijke bouwmeesters die Romeinen !
0 reacties