Via Facebook ontdekte ik het ecomuseum in Macerata: Villa Ficana, buiten de stadsmuren van Macerata. Mijn man Erik en ik nieuwsgierig geworden, besloten om erheen te gaan. Hoe vaak hadden we Macerata niet bezocht ? maar nog nooit hoorden we van dit ecomuseum ! Net buiten die wijk vonden we een parkeerplaats. We belandden precies in een gezellig dorpje bestaande uit louter lemen huisjes.
We belden aan het bezoekerscentrum en een Spaanse jongeman Francisco heette ons hartelijk welkom .
Hij bleek 1 van de 4 vrijwilligers te zijn die aan het Europees project deelnam om deze wijk te promoten d.m.v. workshops , rondleidingen en speciale schoolactiviteiten. Een ecomuseum, zo legde hij uit, wordt niet omgeven door muren in tegenstelling tot een normaal museum, maar biedt de gelegenheid om een traditionele leefomgeving met een relevant naturalistisch en historisch-artistiek erfgoed te ontdekken en te promoten door middel van specifieke routes, educatieve en onderzoeksactiviteiten en dit in samenwerking met de plaatselijke bevolking, de verenigingen en culturele instellingen.
Hij nam ons dan ook met veel plezier op sleeptouw doorheen de leuke wijk. Van buiten zag je nog amper dat de huizen uit leem waren opgebouwd, daar ze bijna allemaal aan de buitenkant met baksteen of bezetsels waren bedekt. Gelukkig toonde Francisco ons nog enkele muren waar je duidelijk het mengsel van stro en leem nog zag.
Veel huizen waren nu privébezit en ook voortdurend bewoond. We slingerden achter Francisco aan, trapje op, steegje in , steegje uit terwijl hij ons de geschiedenis vertelde.
In de 13de eeuw bestond de wijk Ficana al, een naam die misschien van het woord Fico vijg (bos van vijgenbomen) afkomstig was of van fica doelend op prostitutie want deze wijk bevond zich toen al buiten de stadsmuren …..Doch in het kadaster van Napoleon tussen 1800 en 1815 bleek er geen behuizing meer te zijn, terwijl in 1874 het 7000 vierkante meter grote terrein weer grotendeels bebouwd was. We stopten aan een huisje met een baksteen met de datum 1862, hoogstwaarschijnlijk het tijdstip dat men er terug lemen huisjes oprichtten.
Hier woonden de armsten der armsten, de dagloners die elke dag hun diensten aanboden aan gelijk welke baas, dikwijls een herenboer. De vrouwen verdienden wat bij als weefster of wasvrouw, de kinderen verzamelden hout, droge bladeren of dierlijke mest. De meeste huisjes bestonden uit 2 verdiepingen, beneden de keuken met open haard, boven de slaapkamer. In dergelijke woonst verbleven ze dikwijls met minstens 10 personen. Francisco opende de deur van één van de huisjes waar Erik goed moest bukken om binnen te komen. We traden de piepkleine keuken binnen; At men hier met 10 man of meer ????
De slaapkamer was ook niet veel groter; één bed en dat was het….Onze gids verduidelijkte de talrijke voorwerpen die we er zagen.
Doch van 1 voorwerp kende nog niemand de betekenis :
Mochten jullie lezers het weten, mail ons naar info@eccolemarche.eu
We belandden uiteindelijk terug in het bezoekerscentrum waar één van de muren helemaal bedekt werd door een soort wandschildering met reliëf. Niet alleen had men er verf voor gebuikt maar ook stro en terracotta.. Het verwees naar een ex-voto (een voorwerp dat men in een kerk plaatst als dank voor een verleende gunst) uit de kerk van de Madonna van de Misericordia. Op 23/8 in 1891 verhinderde de Madonna nl. dat tijdens een brand van 1 van de huisjes het vuur zich verder verspreidde. Regelmatig gebeurde dat, want de vrouwen staken dikwijls droge bladeren in brand om het as voor hun was te gebruiken.
Wat ooit een armzalige achterbuurt was en dreigde vernield te worden, kon men gelukkig vanaf 2006 met de hulp van subsidies restaureren tot een prachtige, gezellige buurt !
De rondleiding is totaal gratis, je kan het project steunen door souvenirs te kopen, gerealiseerd door de studenten werkzaam in het Europees project. Mocht het bezoekerscentrum gesloten zijn, geen nood via de app IZI travel kan je in verschillende talen een geleide wandeling met je smartphone maken. Doe dit wel met respect voor de bewoners want de wijk is voortdurend bewoond !
Voor de openingsuren raadpleeg Facebook of de website waar je ook de foto’s kan zien hoe Villa Ficana eruit zag vòòr de restauratie.
0 reacties