21 jaar wonen en doorkruisen wij al de regio le Marche. Toch ontdekken we geregeld onbekende plaatsen of natuurgebiedjes. In januari 2020 bezochten mijn man Erik en ik het vroegere gevangenen kamp uit WO I en II in Servigliano. (hierover volgt volgende week een artikel).
Na het bezoek beslisten we om de gemeente zelf te verkennen.
Servigliano bleek zo’n verrassende oord; we verwachtten de gebruikelijke middeleeuwse kasteelburcht op een heuvel, doch troffen een speciale stad aan in rechthoekige vorm in de vallei….Daar zat hoogstwaarschijnlijk een niet alledaagse verklaring achter!
Speciaal hoor om een Marchigiaanse gemeente te bezoeken zonder niveauverschillen, alles plat. Een gezellig stadje met veel groen en pleintjes en wat horeca-aangelegenheden. Ook al was het januari, we konden ons de leuke gezellige terrasjes in de zomer wel voorstellen. De kerken waren dicht, dus konden we niet binnenkijken.
Overal bemerkten we op de muren oude stadsplannen met historische uitleg.
Net buiten de Porta Clementina ontdekten we het vroegere klooster van de Orde van de Minori Osservanti ( een strenge Minderbroeders orde) naast de kerk van Santa Maria del Piano. Hier vond men tijdens opgravingen de resten van een Romeinse villa. De naam Servigliano verwijst dan ook naar de Romein Publio Servillio Rullo die zich in de omgeving vestigde. Het klooster veranderde na de eenmaking van functie van school tot ziekenhuis tot kazerne voor de carabinieri .
Rond het jaar 1000 settelden zich 16 families op de heuvel en stichtten zo de De Castello di San Marco sul Monte, het latere kasteeldorp Servigliano. Doch met de eeuwen werd de ongunstige ligging maar al te duidelijk, herhaaldelijke aardverschuivingen vernielden de huizen. De ergste in 1758.
Paus Clemens XIV, de regio Marche behoorde destijds tot de Pauselijke Staten, verleende in 1771 de toestemming om 4 km verder, om een nieuwe gemeente op te bouwen. Zo geschiedde.
Om de paus te bedanken noemden de inwoners de nieuwe vestigingsplaats Castel Clementino. De architect plande een ommuurde rechthoekige stad met 3 poorten; de Porta Clementina in het noorden, de Porta Pia in het zuiden en in het oosten de Porta Santo Spirito.
Naast de woonhuizen kwamen nog een gemeentehuis en de Collegiata San Marco kerk.
In 1866, na de eenmaking van Italië, gebruikte men terug de oude naam Servigliano.
De mooie zonnewijzer bevat een mooie tekst van Paus Johannes de XXIII:
Tegenwoordig woont een groot deel van de ca. 2300 inwoners ook buiten de stadsmuren. Servigliano behoort tevens tot de I Borghi più belli d’Italia. Op hun site staan mooie luchtopnames.
Wij vonden het een uitstap waard, zeker als je op één van de terrasjes kan zitten om zo het leven van alledag mee te maken! Zet het in ieder geval op je te bezoeken lijst als je in le Marche komt.
Ben je er in augustus ? Mis dan niet het middeleeuwse feest Torneo Cavalaresco di Castel Clementino, een aandenken aan 1450 toen de abt Farfa de gemeente de vallei schonk waar de huidige gemeente zich bevindt.
Bovendien mag je zeker het ex-station niet vergeten, want dat huisvest tegenwoordig een centrum van de Memoria of Herinnering van het gevangenkamp die de 2 wereldoorlogen dienst deed…Maar dat is voor de volgende keer.
0 reacties