Ostra Vetere dachten we al ooit bekeken te hebben, maar bij het betreden van de stasdpoort overviel ons het gevoel dat wij dit stadje nooit bezochten in het verleden. Ook al wonen Erik (mijn man) en ik sinds 2000 in le Marche !
Verwar deze gemeente niet met het buurtstadje Ostra, alhoewel ze beide dezelfde ontstaansgeschiedenis claimen: tot 409 n.Ch bevond zich in de vallei het Romeinse Ostra, voordat de inwoners op de hoger gelegen heuvels vluchtten voor de aankomende Goten.
Doch voor Ostra Vetere zou het niet echt kloppen; pas in de 12de eeuw vermeldt men schriftelijk de aanwezigheid van een kleine religieuze nederzetting gewijd aan de heilige Severo op de huidige plek van Ostra Vetere. 100 jaar later sprak men al van het kasteeldorp Montenovo.
Deze zal herhaaldelijk van heer veranderen, o.a. de Sforza en della Rovere probeerden hier hun scepter te zwaaien.
In 1882 na ellenlange discussies met de buurtgemeente Montalboddo, die zich Ostra zou noemen, ontving Montenovo de toestemming om zich Ostra Vetere te noemen, het Oude Ostra..
Wij parkeerden gratis rond de stadsmuur (14de-15de eeuw), genoeg plaats overigens, om dan de westpoort te bereiken. Net buiten de stadspoort zagen we een oud ziekenhuisgebouw.
Eenmaal het historisch centrum betreden, merkten we het meteen op, Ostra Vetere kende vroeger een grote rijkdom, talrijke kolossale gebouwen meer bepaald palazzi, met omlijste deuren en mooie deurkloppers…
De burgertoren uit de 15de en 16de eeuw, stak hoog boven alles uit. Op één van de palazzi lazen we op een bord dat Arnaldo Giuseppe Fornaroli er woonde, die in 1913 in de gemeente Jesi de eerste Italiaanse automatische telefooncentrale realiseeerde .
Tot onze grote verbazing ontdekten we even later een wel bijzonder mooie trap, die we tot nu toe alleen in Cironaldo zagen ! Alleen ontbrak hier de waterput !
Verder belandden we aan de neogotische Santa Maria di Piazza kerk, waarvan de torens de skyline van Ostra Vetere al van verre bepalen ! Helaas nog altijd gesloten vanwege de aardbeving in 2016.
Maar er waren nog genoeg andere kerken ! Bij de piazza Beata M.Crocefissa Satellico bleek de barokke santa Luciakerk wel te bezichtigen. Eenmaal binnen bemerkten we de zijkapel volledig gewijd aan Maria Crocifissa Satellico een abdis uit de 18de eeuw en zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. Het schilderij bij het altaar, werd dan weer door de huidige paus Franciscus gezegend in Rome.
Ook het orgel gemaakt door de beroemde orgelbouwers Canonici uit Montecarotto pronkte hoog boven de voordeur, het altaar met een opvallende houten kruisbeeld maakte het geheel af.
Het gemeentelijk museum ernaast, bevat 3 afdelingen: de pinacotheek, met een werk van Pomarancio, een verzameling van 3500 boeken uit de 15de en 16de eeuw en het antiquarium met een kopie van het Romeinse standbeeld Trajanus. (het originele groef men op in de omgeving op het einde van de 19de eeuw. Waarna het naar een museum in Genève verhuisde ) Helaas stonden we hier ook voor een gesloten deur.
Via de Via Mazzini fotografeerden we de spectaculaire trap van beneden.
Langs de stasdmuur wandelden we naar de Santo Severo kerk (15de eeuw) met een imposant 13de eeuws portaal.
Ook mooi was de 14 de eeuwse Sint-Franciscus kloosterommegang met nog fresco’s zichtbaar . Bovendien vindt de lokale bevolking hier haar postkantioor !
Dit stadje bekoorde ons werkelijk; de heerlijke vergezichten , de gezellige steegjes, de speciale winkeltjes…
We verlieten Ostra Veterre via de Porta IV Agosto, langs een bar verwerkt in de stadsmuur .
Een tip voor een curiosum:
Wandel je de Porta IV Agosto uit richting de oude Ss Crocefisso kerk uit de 15de eeuw, dan passeer je een tuin van een passionele verzamelaar van heiligenbeelden maar niet alleen…
We wensen jullie een leuke verkenning van Ostra Vetere !
0 reacties