Pesaro beschikt over een aantal prachtige villa’s, waarvan ik er heel lang geleden 2 bezocht. Daarvan bezit ik helaas geen foto’s meer van.
Gelukkig bezichtgden Elke en haar man Otto 2 jaar terug de Villa Imperiale: het wordt beschouwd als één van de meest interessante architectonische stukken in Italië uit de 15e en 16e eeuw, de renaissanceperiode, meer bepaald de laat Renaissance. Naast de ongebruikelijke maniëristische architectuur en de uitgestrekte tuinen, bevinden zich binnen ook enkele prachtige fresco’s . Genoeg redenen om er eens een kijkje te nemen ! In het volgende verslag laat ik dan ook Elke aan het woord:
Vanuit Pesaro reden we naar het noorden, in het zuidelijke deel van het Parco Monte San Bartolo (waarover we een vroeger artikel schreven) over aangenaam schaduwrijke paden van de ruime parkeerplaats van de villa naar het startpunt van de rondleiding
Onze gids legde uit dat één van de kenmerken van de villa bestonden uit de prachtige uitzichtpunten op de zee, de vlaktes rond Pesaro en het Monte San Bartolo Park. We startten op de bovenste verdieping van het complex dat uit meerdere etages bestond. Hier genoten we van het uitzicht op de omgeving, de tuinen en de villa zelf. Men speelde hier duidelijk met perspectieven en ruimtelijkheid – o.a. één van de Renaissance-maniëristische stijldetails, die volgens mij als bijzonder fantasierijk, origineel en verfijnd overkomen.
Aan de Villa Imperiale bouwde men gedurende 2 eeuwen; gekenmerkt door 2 verschillende vleugels, waarvan de eerste in de 15e eeuw ontstond door Alessandro Sforza, één van de heren van Pesaro. Niemand minder dan keizer Friedrich III. von Habsburg bezocht Sforza in Pesaro in 1452 en legde de eerste steen van het gebouw. Daarom noemt men het Villa Imperiale, d.w.z. keizerlijke villa. (Inmiddels zou het ook de Royal Villa kunnen heten, aangezien de huidige koning van Engeland, Charles, er ook een bezoek bracht in 1988!)
Het eerste, oudere deel bestaat uit de toen heersende architectuur in Medici-stijl. d.w.z. een hoge toren en een binnenplaats met een decoratieve fontein, bereikbaar via een doorgang.
Maar terug naar ons bezoek: vanuit de boventuin naderden we de gebouwen en keken ineens neer op een grote binnenplaats van het twee verdiepingen tellende villagedeelte dat Francesco Maria I della Rovere, hertog van Urbino, in de 16e eeuw liet ombouwen tot lusthof. Hij veroverde het gebouw immers op de familie de Medici.
Hiervoor gaf hij de beroemde schilder en architect Girolamo Genga uit Urbino de opdracht. Tegelijkertijd, in 1522, verplaatste hij zijn hoofdkwartier van Urbino naar Pesaro.
Dit deel van de villa is eigenlijk het meest spectaculair, want hier vindt men terrassen, grote open ruimtes, binnenplaatsen en loggia’s. Speels, met veel details en hoogteverschillen. Een echte luxe villa waar della Rovere en zijn gasten konden ontspannen na hun veroveringstochten.
In de 17e eeuw zou het hertogdom Urbino deel uitmaken van de pauselijke staten, alleen de bezittingen van de familie della Rovere gingen over naar de Medicis, die hier Spaanse en Portugese jezuïeten huisvestten. De kamers werden omgebouwd tot opslagruimte en sommige fresco’s en decoraties verdwenen. In de 18e eeuw nam de familie Albani de villa over en begon met het overschilderen van de fresco’s. Vanaf de 19e eeuw startte men het herstel van de originele fresco’s en de renovatie van de villa.
We volgden nu onze gids naar binnen om de interieurversieringen en fresco’s te bekijken. Het was nog Corona-tijd en dus mochten we alleen in kleine groepjes door de kamers en hoorden niet alles wat de gids zei. Maar de fresco’s en de versieringen spraken voor zich: ze waren adembenemend, wederom zeer gedetailleerd en speels en vrij ongebruikelijk, zoals het spiraalmozaïek in de privé-appartementen van de della Roveres. De fresco’s waren van bekende Marchegiaanse kunstenaars zoals Francesco Menzocchi, Raffaellino del Colle, Camillo Mantovano, Agnolo Bronzino en de gebroeders Dossi, alles onder het toeziend oog van Girolamo Genga zelf.
Wil je de villa bezoeken ? Dan moet je vooraf een rondleiding reserveren. Deze gaan door op woensdagen (15.30 uur tot 18.00 uur) en zaterdagen (10.00 uur tot 13.00 uur). Het e-mailadres en telefoonnummer vind je hier. Elke reserveerde destijds per e-mail , wat vlot verliep.
Andere prachtige villa’s in Pesaro zijn de 17e-eeuwse Villa Caprile, de vroeg 20e-eeuwse Art Nouveau Villa Ruggeri (alleen zichtbaar vanaf de buitenkant), de laat 16e-eeuwse Villa Miralfiore en de Villa Cattani Stuart uit de 17e eeuw. De meeste zijn in particuliere handen. Voor info over bezoeken zie de desbetreffende links van de respectievelijke villa’s.
Na het bezoek trakteerden we onszelf op een gezellige avond op het strand van Pesaro en namen ook een kijkje in Villa Ruggeri:
Niet vergeten: Pesaro wordt in 2024 de officiële Culturele Hoofdstad van Italië – daarover gaan we je zeker meer vertellen !!
0 reacties