Welk feest van vorig jaar maakte een enorme indruk op Elke ? Het festival van de Pappardelle al Cinghiale (het everzwijnfestival) in Ostra . 4 dagen duurde het gebeuren , ook dit jaar (2023) vindt het plaats tussen 4 en 9 augustus.
Elkes verslag over vorig jaar:
EEN GEHUCHT MET GROTE TOELOOP
Omdat we graag wild zwijn eten, gingen we er op een doordeweekse dag om zo de weekenddrukte te mijden.
Ik las in de aankondigingen dat het in Ostra doorging, maar als we daar aankomen lijkt het helemaal niet op een festival. We vragen een eenzame voorbijganger die zijn hond uitlaat waar het feest is. Dat is in Casine di Ostra, zo’n 3 kilometer verder. Als we daar aankomen, heerst er een feestelijke sfeer in het dorp, dat een kleine 1.300 inwoners telt.
Zoals altijd vinden we ergens een gratis parkeergelegenheid, dit keer op een weiland.
We kozen bewust voor een doordeweekse dag om te bezoeken, omdat we dachten dat het in het weekend misschien te druk zou zijn. Doch ook op woensdag bleek het buitengewoon goed bezocht. Ondanks het feit dat we vlak voor Ferragosto zijn(de belangrijke feestdag van 15 augustus, wanneer het voelt alsof heel Italië op vakantie is) en de keuze aan het aantal festivals onbeperkt blijkt. Deze Sagra moet dan wel tot één van de beste behoren…
PERFECTE ORGANISATIE !
Het festival is met militaire precisie georganiseerd, zodat we ondanks de grote drukte niet lang hoeven te wachten: nog voor we aanschuiven bij één van de vele kassarijen, kunnen we al onze eet- en drinkwensen op een papiertje schrijven. Als gevolg hiervan gebeurt het bestelproces zelf aan het einde vrij snel. Dan krijgen we aparte bonnen voor het eten en voor de drankjes en kunnen we daarmee aanschuiven bij de juiste verdeelpunten. Ook hier weer alles geregeld: er staan aparte rijen voor de verschillende gerechten en het gaat razendsnel.
Wat een grote eetkraam; hoeveel tonnen everzwijnenvlees zouden hier over de toonbank gaan?
HET EVERZWIJN -OVERAL TE VINDEN IN LE MARCHE
Ik eet graag wild omdat het vlees niet uit de bio-industrie komt. Het everzwijn- leven eindigt weliswaar met een drijfjacht, doch het heeft toch een vrij leven geleid. Het aantal everzwijnen in Le Marche ? Niet te tellen… ze komen dicht bij ons huis en soms zie je groepen grote en kleine dieren over de weg rennen. Tijdens de Corona-periode, meer bepaald tijdens de lockdown, vermeerderden ze zich zo sterk, dat de jagers uit onze gemeenschap zeiden dat ze vorig jaar ongeveer 500 dieren in de buurt van ons huis hadden gedood!
Op veel festivals en in een aantal restaurants in de regio Marche staat dan ook everzwijn op het menu. Pappardelle al Cinghiale, d.w.z. zeer brede lintpasta met everzwijnsaus, is een echte klassieker uit de Marchigiaanse keuken.
VEGETARIERS HEBBEN HET NIET GEMAKKELIJK
Maar er zijn ook andere gerechten, zoals crescia, pasta met eendensaus, meloen met ham, worstjes of normale varkensschnitzel. Helaas lijkt dit festival minder geschikt voor vegetariërs of veganisten: de enige vegetarische opties op het menu zijn frieten en gegrilde tomaten en aubergines als bijgerechten.
We gaan aanschuiven aan één van de lange tafels die onder een grote tentconstructie staan: mocht het regenen, we zitten beschermd! Terwijl we onze pasta met everzwijn, everzwijnschnitzel en gegrilde groenten als bijgerecht eten, staan we weer versteld:
het afruimen van de tafels gebeurt hier ongelooflijk efficient en ecologisch: de vrijwilligers duwen onvermoeibaar karretjes langs de banken en scheiden het afval direct in recyclage-, papier- en restafval!
ONZE EERSTE FESTIVALERVARING JAREN GELEDEN…EEN TRAUMA
Ongelooflijk ! Op één van onze allereerste festivals in de Marken, een polentafestival met een beduidend kleiner publiek, maakten we precies het tegenovergestelde mee; namelijk complete chaos. Er stroomde een massa mensen rond de kassa. De volledig overweldigde vrijwilligers hadden strookjes papier met verschillende kleuren voor de verschillende gerechten, maar schreven voor de zekerheid nog eens op de strookjes waar ze voor waren. Dat duurde natuurlijk verschrikkelijk lang.
Terwijl we met onze papiertjes in de rij stonden in een steeds drukker wordende menigte mensen aan de eetbalie, kwam beetje bij beetje het slechte nieuws dat sommige gerechten in de tussentijd op waren. Eenmaal aan de toog aangekomen bleek er bijna niets meer over. Dus stonden we weer in de rij bij de kassa om ons geld terug te krijgen. We reden gefrustreerd en hongerig naar huis.
Dat zou op het voorbeeldig georganiseerde en drukbezochte Pappardelle Festival in Casine di Ostra niet gebeuren!
MUZIEK,DANS EN RAADSELOPLOSSEN MET PRIJZEN
Maar terug naar Casine di Ostra: na het eten kuieren we nog wat rond. Een band speelt al geruime tijd onvermoeibaar, maar nu wordt er zelfs voor het podium gedanst.
Ook de loterij is populair: hier worden geen loten uitgegeven, maar moet je raden hoe hoog de ham aan een steiger hangt en zijn gewicht. De eerste prijs is een mountainbike, de tweede een lcd-televisie en de derde een horloge. De plaatsen 4 tot 15 zijn in natura: hele ham, hele worstjes en wijn worden beloofd aan de gelukkige winnaars.
Rond 23.00 uur wordt het een stuk leger.
DIT JAAR GAAN WE ER WEER NAAR TOE !
We keren opgetogen en verzadigd terug naar onze auto , wetende dat we volgend jaar opnieuw komen.
Nu is het dan eindelijk weer zo ver, maar waarschijnlijk gaan we er op een doordeweekse dag weer heen.
Facebook pagina en Instagram pagina van het feest.
0 reacties