Wie vanuit Noord-Italië richting Marche over de A14 rijdt, ziet hem al van verre: de machtige rots van San Leo, die met zijn bijzondere vorm hoog boven de omgeving uittorent.
San Leo: van de Marche tot Emilia-Romagna.
Hè ? San Leo ligt toch niet in Le Marche? Inderdaad doch het vormt een prima bestemming voor een dagtochtje en is gemakkelijk te bereiken vanuit het noorden van Le Marche. Trouwens sinds de eenwording van Italië in de 19e eeuw behoorde San Leo tot onze regio, pas sinds 2009 tot de regio Emilia-Romagna.
Geschiedenis van San Leo
De berg waarop het huidige San Leo ligt, noemden de Romeinen “Mons Feretrius” (waarvan de naam Montefeltro is afgeleid), naar de tempel gewijd aan Giove Feretrio (Jupiter). In de 4e eeuw vestigde de Dalmatische steenhouwer Leo zich hier met zijn vriend Marino (naar wie het naburige San Marino is vernoemd). Samen leverden ze een belangrijke bijdrage aan de kerstening van de streek. In het jaar 1000 werd de plaats officieel naar hem vernoemd, San Leo, en het hele gebied kreeeg de naam Montefeltro.
In de 10e eeuw werd San Leo een bisdom, maar de stad verwierf pas echt macht en roem in de middeleeuwen, toen een heersende familie, de Montefeltro, San Leo tot hun hoofdzetel uitriep. Dikwijls vonden hier gevechten plaats; naast de Montefeltro kwamen ook de Malatesta, de Medici en de Della Rovere er aan de macht. In 1631 werd San Leo onderdeel van de Pauselijke Staten en het gebied bleef eeuwenlang stabiel.
Het bezoek aan San Leo
De Italiaanse schrijver Umberto Eco beschreef de plek ooit gekscherend als de mooiste stad van Italië en karakteriseerde het als “een kasteel en twee kerken”. Hiermee bedoelde hij :
- De kathedraal gewijd aan Sint Leo.
- De parochiekerk Santa Maria Assunta, het oudste religieuze gebouw in de regio.
- Het uitgestrekte fort, de Rocca.
Elke en Otto besloten om via de enige toegangsweg naar San Leo te rijden. Ze parkeerden op de daarvoor bestemde parkeerplaats onder het kleine stadscentrum en gingen de bezienswaardigheden bekijken.
De kathedraal
Men kan niet naast de kathedraal (12e eeuw) kijken, die op een kleine rots staat. Opvallend het portaal aan de zuidkant van de facade en niet zoals gebruikelijk aan de voorkant. Het altaar moest naar het oosten gericht zijn, in de richting van Jeruzalem en bepaalde zo zijn positie op de rots. Hierdoor werd een portaal aan de voorkant echter onmogelijk.
In het interieur van de Romaanse kerk trok het verhoogde altaar meteen hum aandacht, dat bereikbaar was via een brede stenen trap. Heel interessant waren de 70 kleine reliëfs op de zuilen. Deze moesten de gelovigen, die in die tijd vaak niet konden lezen, de wereld uitleggen.
Ze ontdekten onder andere vergulden beelden van de Madonna met de rozenkrans en Sint Leo uit 1600 en het beeld van de Madonna met de appel van Catarino Veneziano uit de 14e eeuw.
Vervolgens daalden ze af naar de crypte, het oudste gedeelte van de kathedraal, verdeeld door Romeinse zuilen en romaanse pilaren. Hier ziet men enkele graven van adellijke families, alsook de opvallende dekplaat van de sarcofaag van Sint Leo. Maar sinds 1016 staat het leeg omdat Hendrik de Vrome de beenderen van Leo meenam. Tegenwoordig liggen ze in een heiligdom in Noord-Italië. Maar er bleef tenminste nog een stuk van de schedel over als relikwie en ze zagen een vergulden afbeelding van San Leo.
Parochiekerk Santa Maria Assunta
Vervolgens bezochten ze de Pieve (parochiekerk) van Santa Maria Assunta, die zich recht tegenover de kathedraal bevindt, midden in het stadscentrum. Het is de oudste kerk in het hele Montefeltro-gebied en gewijd aan de verrezen Maagd Maria. Men dateert het gebouw in de 9e eeuw, d.w.z. uit de Karolingische periode!
Op dezelfde plaats liet Sint Leo in de 4e eeuw al een klein kerkje bouwen ter ere van Maria.
Ook hier kwamen ze binnen via een ingang aan de zijkant; de rotsachtige grond liet waarschijnlijk geen vooringang toe. Opvallend was hier opnieuw het verhoogde koorgedeelte met altaar en het sneeuwwitte baldakijn, geschonken door hertog Orso in de 9e eeuw. Maar het mooiste vond Elke toch wel het donkere houten plafond.
Ze gingen naar beneden in de crypte, waar zich een beeld van de Verrezen Maagd Maria bevond, dat men er in 2008 plaatste ter ere van de 150ste verjaardag van de verschijning in Lourdes.
Eenmaal terug bij daglicht, trakteerden ze zichzelf op een drankje in de centrale bar naast de kerk en genoten van de sfeer in het kleine stadscentrum.
De Rocca van San Leo
Daarna klommen ze naar het fort, de Rocca. Men kan ook de pendelbus nemen die regelmatig stopt op het plein in het stadscentrum. Zij kozen voor het sportieve en beklommen de 600 meter te voet. Boven aangekomen, zagen ze een ticketautomaat waar ze het toegangskaartje van 10 EUR per persoon konden betalen.
De geschiedenis van de Rocca
Het fort werd gebouwd in de 6e eeuw en getuige van heftige gevechten in de 14e/15e eeuw. Federico da Montefeltro veroverde het definitief in1441. Vervolgens huurde hij een beroemde militaire architect uit de Renaissance, Francesco di Giorgio Martini, in om het kasteel te herbouwen en uit te breiden volgens alle regels van de krijgskunst van die tijd.
In 1631 werd San Leo opgenomen in de Pauselijke Staat, enkele ruimtes van het fort gebruikte men vervolgens als gevangenis. De bekendste gevangene was graaf Cagliostro, die hier tot aan zijn dood gevangen zat. Tot 1914 werd de Rocca als gevangenis gebruikt. Tegenwoordig is het een museum en een toeristische attractie.
Zij waren vooral onder de indruk van de omvang van het fort, met zijn vele gebouwen en een ruim paradeterrein, dat begin 20e eeuw zelfs nog door een militaire eenheid werd gebruikt.
Daarnaast genoten ze vanaf hier van een prachtig uitzicht op San Leo en het omliggende landschap:
De kale cellen van de gevangenis waren te betreden via smalle deuren en openingen.
Graaf Cagliostro
Het meest opwindende deel waren natuurlijk de sporen van Cagliostro. Cagliostro (zijn echte naam Giuseppe Balsamo), was een alchemist, oplichter en charlatan die in 1743 in armoede in Palermo werd geboren. Als de zelfverklaarde graaf Alessandro Cagliostro reisde hij naar vele landen, zoals Griekenland, Engeland en Frankrijk. Hij was zelfs te gast aan het hof van tsaar Catharina de Grote. In Londen sloot hij zich aan bij een vrijmetselaarsloge en bedacht een zogenaamd Egyptisch ritueel, dat werd gebruikt tijdens spiritistische seances. De lijst van zijn beroemde beschermheren en latere slachtoffers was lang. Er wordt zelfs gezegd dat hij betrokken was bij de kettingaffaire rond Marie Antoinette van Frankrijk.
In september 1789 werd hij door de pauselijke politie in Rome gearresteerd. Na een spectaculair proces, waarin hij probeerde een Illuminati-complot in zijn voordeel te presenteren, werd hij in eerste instantie ter dood veroordeeld en opgesloten in Castel Sant’Angelo. Deze straf werd later omgezet in levenslange gevangenisstraf zodat hij overgebracht werd naar het fort van San Leo, waar hij in 1795 aan twee beroertes overleed. Zijn gevangenis was een soort extra beveiligde vleugel: er waren geen ramen of deuren, alleen een gat in het plafond waardoor hij naar binnen werd gelaten en verzorgd werd. Men vreesde nl., dat hij zichzelf anders zou bevrijden of hypnose zou gebruiken om zijn bewakers te overmeesteren.
Sommige ruimtes in het kasteel bleken nu aan hem en zijn alchemistische werk gewijd:
Wapenverzameling en militaire betekenis van het fort van San Leo.
De wapencollectie en de tentoonstelling over de militaire betekenis en het beleg en de verdediging van San Leo vonden ze persoonlijk minder interessant, daar liepen ze snel langs.
Elke stond uiteindelijk versteld van wat je allemaal kon bekijken in dit kleine vestingsstadje San Leo ! Een aanrader dus ! Zelf bezocht ik het zeker 20 jaar geleden, maar wil ik er echt weer terug naar toe !
Meer Info:
Op de website van San Leo vind je meer informatie over de verschillende openingstijden en toegangsprijzen en over een bezoek aan San Leo – helaas alleen in het Italiaans.
0 reacties