Op de terugweg vanuit de Adriatische badplaats Cesenatico stopten Elke en Otto in het kleine, charmante Borgo Sant’Angelo in Vado . Dit stadje met iets minder dan 4000 inwoners ligt in de provincie
Pesaro-Urbino , in het noordwesten van onze prachtige regio Marche .
Geschiedenis van Sant’Angelo in Vado.
Rond 100 v.Chr. bestond hier een Romeinse nederzetting genaamd Tiphernum Mataurense . Deze was vernoemd naar Tipher , een rietachtige plant die groeit in vochtige, moerassige gebieden.
Mataurense verwees naar de rivier de Metauro , die door Sant’Angelo in Vado stroomt. In de 6e eeuw n.Chr. werd de nederzetting volledig verwoest tijdens de Gotische Oorlogen. Vanaf de 7e eeuw bouwden de Longobarden op de ruïnes de stad Sant’Angelo in Vado en wijdden deze aan de aartsengel Michaël (Sant’Angelo = de heilige engel). In de 13e en 14e eeuw bloeide de stad op en werd zelfs een tijdlang een bisdom
Sant’Angelo in Vado staat bekend om zijn gewaardeerde witte truffels, en er vindt een truffeltentoonstelling plaats gedurende meerdere weekends in oktober en begin november. Dat klonk veelbelovend!
Domus del Mito – belangrijke opgraving van Romeinse mozaïeken.
We laten Elke aan het woord:
Maar voordat we ons tegoed deden aan de truffellekkernijen, wilden we nog even de Romeinse mozaïeken van het Casa del Mito (Huis van de Mythe) in het stadje bezoeken, terwijl het nog daglicht was. De belangrijke vondsten onderzocht men pas systematisch eind jaren negentig en onthulden onder meer een groot en goed bewaard gebleven patriciërshuis met een vloeroppervlak van ongeveer 1000 vierkante meter. De opgravingen zijn nog geen15 jaar open voor publiek.
Doch door onze gulzigheid vergaten we helemaal te letten op het daglicht; op de opgravingslocatie stond een stand van lokale wijnmakers. We werden hartelijk uitgenodigd voor een gratis wijnproeverij en heerlijke bruschetta met truffels . Wie kon daar nou nee tegen zeggen?
Daarna renden we naar de opgravingslocatie, die speciaal open was tijdens het truffelfestival. Doch door de schemering onderscheidden we nog net de prachtig bewaard gebleven, grootschalige en deels veelkleurige mozaïeken van de voormalige Romeinse villa.
De archeologen noemden het ” Domus del Mito “, wat Huis der Mythen betekent, omdat veel van de mozaïeken mythische motieven afbeeldden.
De legende van Mennenio, Nicia en de Domus del Mito.
Er heerst een prachtige legende over de villa: de zoon van de jonge patriciër Mennenio , een man met een mediterrane huidskleur, werd verliefd op Nicia , een vrouw van Keltische afkomst met blauwe ogen en blond haar. We weten, in ieder geval sinds Asterix, dat Romeinen en Kelten hevig met elkaar vochten. Mennenio’s vader verstootte daarom zijn zoon en verbande hem naar een klein stukje onvruchtbaar land. Maar de pure liefde van de twee emotioneerde de goden, en van de ene op de andere dag bouwden ze voor het koppel op dit stuk land het adembenemende en rijkelijk versierde Domus del Mito , dat ze aan de geliefden schonken.
De mozaïeken.
Eén mozaïek toonde Neptunus in een strijdwagen getrokken door zeepaarden en vergezeld door dolfijnen. Andere mozaïeken toonden Dionysus met een krans van wijnbladeren of Medusa met haar slangenkop. De eigenaren van het huis moeten rijke en ontwikkelde mensen zijn geweest.
In de grootste zaal zagen we een geometrisch mozaïek met daartussen enkele figuratieve voorstellingen: bovenaan een jachtscène, in het midden een gevecht tussen verschillende zeedieren (octopus, kreeft, murene) – en in een cirkel onderaan – een figuur die een truffel vasthoudt !
Duidelijk een teken dat we langzaam maar zeker terug moesten gaan naar het stadscentrum om het truffelfestival te bezoeken!
Het truffelfestival van Sant’Angelo in Vado.
Het truffelfestival viel wat tegen, want weliswaar waren er wel de gebruikelijke kraampjes met allerlei koopwaar, maar de grotere kraampjes van de truffelhandelaren leken nog niet open of al gesloten. Ik las dat dit festival oorspronkelijk diende als een manier voor truffeljagers (Tartufai ) om het eerste geld van het jaar uit te geven dat ze hadden verdiend met de witte truffels die ze vonden. Het witte truffelseizoen valt immers in de herfst/winter. Geleidelijk aan veranderde het in een festival gewijd aan de witte truffels zelf. Helaas waren we deze zondagavond blijkbaar weer te laat.
Uiteraard boden de restaurants in de stad tijdens het festival speciale truffelgerechten aan: heel betaalbare gerechten met de eenvoudigere zwarte truffel en natuurlijk ook met de witte truffel.
We genoten van onze maaltijd en slenterden vervolgens door de smalle straatjes van de oude stad, die we erg charmant vonden: bogen, pleintjes en verborgen hoekjes. Allemaal voetgangersgebied. Opvallend: telkens als we een zijstraat insloegen, belandden we in de stilte en voelden we de middeleeuwse sfeer. Kunstwerken versierden zelfs enkele gebouwen.
Terug op de Corso Garibaldi hoorden we veel gepraat en geschreeuw buiten een café. Bij nadere inspectie bleek het een groep mannen te zijn die La Morra speelden – zie ons eerdere artikel over dit antieke spel.
Op de terugweg naar de auto zagen we een museum met oude motoren, maar dat was natuurlijk ’s nachts gesloten: het bleek het museum van de in Marche gevestigde tweewielerfabrikant Benelli , die bromfietsen, scooters en motoren produceert. Het bedrijf is echter sinds 2005 in handen van een Chinees bedrijf.
Nuttige informatie over het Sant’Angelo truffelfestival in Vado:
Het vindt doorgaans plaats met een truffelmarkt gedurende 3 weekenden in oktober en ook op de eerste zondag in november.
Het programma tijdens deze dagen omvatte excursies met een truffeljager, motortochten, kookdemonstraties, kinderactiviteiten en concerten. Helaas kwamen we pas op zondagavond aan en misten we alle hoogtepunten van de voorgaande dagen.
Nuttige informatie over de mozaïeken:
Tijdens het truffelseizoen zijn de mozaïeken open voor publiek. Verder zijn ze elke dag behalve maandag ’s ochtends en ’s avonds te bezichtigen. Je dien je echter wel vooraf aan te melden via e-mail, een webformulier of telefonisch bij het VVV-kantoor: website van het VVV-kantoor .
Jammer dat mijn foto’s van de mozaïeken wat donker zijn geworden – je moet ze echt eens live bekijken!
Om je gerust te stellen, hier zijn een paar afbeeldingen die ik gelukkig op Wikimedia Commons heb gevonden en die technisch gezien veel beter zijn dan de mijne:
Info over de laatste foro’s:
Foto’s door Diego Baglieri, CC BY-SA 4.0
https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0 , via Wikimedia Commons:
- https://commons.wikimedia.org/wiki/Bestand:Domus_del_Mito_-_Sant%27Angelo_in_Vado_12.jpg
- https://commons.wikimedia.org/wiki/Bestand:Domus_del_Mito_-_Sant%27Angelo_in_Vado_33.jpg
- https://commons.wikimedia.org/wiki/Bestand:Domus_del_Mito_-_Sant%27Angelo_in_Vado_42.jpg
- https://commons.wikimedia.org/wiki/Bestand:Domus_del_Mito_-_Sant%27Angelo_in_Vado_12.jpg
0 reacties