We schreven al veel artikelen over Le Marche, we toerden al heel wat rond naar veel speciale bestemmingen. Toch zijn er nog plaatsen waar we nog nooit van hebben gehoord! Zoals Montegrimano Terme, een gemeente die Laura toevallig ontdekte in de brochure over “Borghi più belli d’Italia” (het prestigieuze label dat sommige Italiaanse dorpen met trots dragen). De vereniging van i Borghi organiseerde een interessante “romantische avond” en Laura nam de kans waar om deze nieuwe plek te bezoeken.
De naam terme werd in 2002, na een referendum, aan Montegrimano toegevoegd. Terme betekent spa, en je zou verwachten ze te zien, toch? Helaas zijn de thermen van Montegrimano Terme gesloten.
De eerste documenten die de geboorte van Montegrimano bevestigen, dateren uit 1296, toen het dorp werd bevrijd van San Marino. Volgens de legende komt de naam Grimano van een Lombardische naam of afgeleid van het Latijnse Mons Germanus en verwijst naar de twee kastelen van Monte Grimano en Monte Tassi, verenigd als tweelingbroers (Germanus betekent in het Latijn “broer”). Tegenwoordig is Monte Tassi een deelgemeente van Monte Grimano Terme. Sommigen beweren daar schriftelijk bewijs van te hebben, terwijl anderen er zeker van zijn dat de documenten vals zijn. Hoe dan ook, na 1296 werd Montegrimano geschonken aan de Montefeltro. Het was destijds een belangrijk en groot dorp: volgens de volkstelling en de belastingen die de families betaalden, woonden er ongeveer 85 families, fuochi (haarden) genaamd, in het centrum.
Het uiterlijk van het kasteel leek op de meeste middeleeuwse kastelen: de steegjes waren erg smal en concentrisch en de ophaalbrug stond vroeger op dezelfde plek als wat nu de hoofdingang is. De locatie van het kasteel bleek zeer strategisch: in feite hebben de Malatesta en Montefeltro er in de 15e eeuw jarenlang onderling voor gevochten. De Torre Civica (15de eeuws) gebruikte men voornamelijk als uitkijktoren (de klokken voegde men toe in de 17e eeuw, en daarna het mechanische apparaat).
Tegenwoordig herbergt de Toren tijdelijke tentoonstellingen en drie leeszalen. Montegrimano Terme is inderdaad de “paese del bookcrossing” – het bookcrossing dorp. Rondom het centrum zijn twintig roze houten huisjes waar je een boek uit kan halen om mee te nemen en jij in ruil een ander boek neerlegt.
In juni 2014 huldigde men een panoramische wandeling in, rond de muren van het dorp, waar men ook roze banken plaatste.
Niet te missen zijn de kerk (die er nauwelijks uitziet als een kerk) op het centrale plein, en het astronomische observatorium dat zich op 536 m boven de zeespiegel bevindt op de Monte San Lorenzo. Dit observatorium bestaat uit een koepel met telescopen en een vergaderruimte met multimediatools. Het is meestal open op de eerste en derde vrijdag vanaf 21.30 uur en men vraagt een gift als toegang. Vraag van tevoren per e-mail aan de vrijwilligers die het beheren of het open is, want het kan dicht zijn vanwege slechte weersomstandigheden (gadlf@rimini.com).
Bekijk hier het filmpje dat Laura maakte over Montegrimano Terme:
0 reacties