Gabriele en Letizia van de vereniging Happenninnes hadden ons van Eccolemarche uitgenodigd om kennis te maken met hun gemeente Sassoferrato. Dankzij hen leerden we een stadje kennen met een rijke geschiedenis en met meer bezienswaardigheden dan we vermoedden. We nemen jullie dan ook met veel plezier mee voor een 24 uur in Sassoferrato , dat Ijzeren Steen betekent. Maar de juiste oorsprong van de naam blijft tot op heden onbekend.
9 uur:
We werden opgewacht voor een ontbijt in bar/pasticceria Cristallini in het historisch centrum. De dag kan je dan ook niet beter starten met een heerlijke schuimige cappuccino, verse croissants en van het huis nog allerlei dolci ! Daar we langzaam Pasen naderden, zaten we tussen de reusachtigee chocolade paaseieren die men met Pasen elkaar schenkt. Geen Paashaas of paasklokken hier maar vrienden en familie die elkaar dergelijke mooie eieren geven, waar vaak ook nog een surprise inzit .
Hier vertelde Gabriele hoe de vereniging Happennines in 2015 ontstond met als voornamelijk doel de gemeente Sassoferrato op de kaart te zetten, zowel nationaal als internationaal. Opnieuw een verhaal van 4 moedige jongeren die de zenuwslopende bureaucratie trotseerden omdat ze in hun project geloofden. Thans beheren ze het VVV kantoor, enkele musea , organiseren ze talrijke evenementen en werken samen met vrijwilligers om zoveel monumenten open te kunnen houden. Chapeau aan Gabriele Costantini, Sara Paolucci, Letizia Reda en Marco Caverni.
We namen afscheid van de supervriendelijke Marzia, de bediende van de bar, anders kwamen we tijd te kort.
Tip: geen plaats meer bij deze bar ? probeer het dan bij Bar Mimosa, iets verderop !
9.30 uur:
Hoe kan men het heden beter begrijpen dan een duik te maken in de geschiedenis ? Gabriele nam ons mee naar het Archeologisch Museum gelegen in Piazza del Borgo, naast het stadhuis .
We verwachtten ons aan een oubollig museum met wat vitrines en enkele vondsten, doch we werden aangenaam verrast ! Moderne zalen waar de archeologische voorwerpen prachtig tot hun recht kwamen. Elke zaal bevatte een kostbaar mozaïek, dat het thema bepaalde. De meeste vondsten werden in de jaren 20 van de vorige eeuw gemaakt, iets buiten het huidige Sassoferrato, op de plek waar zich de Romeinse stad Sentinum bevond.
Op de archeologische site van Sentinum ontdekte men een schitterende mozaïek van de god Aion, die door omstandigheden uiteindelijk in Muenchen belandde. Hierdoor moet men zich in het museum tevreden stellen met een kopie ervan.
Tenslotte belandden we in de afdeling van kostbare zeldzame Byzantijnse relikwieën en de ikoon van de heilige Denmetrio, die nog in 2004 tentoongesteld werden in het MOMA van New York.
Tip: mis het schaalmodel ” De Slag bij Sentinum ” niet, een nauwkeurige voorstelling van de alleroudste wereldoorlog ooit. Mocht je er in de zomer zijn, deze slag wordt historisch helemaal in het echt nagespeeld !
Men kan ook Engelse rondleidingen krijgen.
11.00:
Herinneren jullie nog de slag bij Sentinum vermeld in het artikel over Suasa ? Waar de slag van de Naties gebeurde in 295v.Ch, de beslissende strijd waardoor de Romeinen de macht over le Marche overnamen. Maar waar lag precies die oude Romeinse stad Sentinum? We verlieten het historisch centrum op sleeptouw genomen door Sara naar de archeologische site van 15 hectare, het Sentinum van vroeger. Onderverdeeld in 2 gebieden, nl. buiten en binnen de stadsmuren, die onderling verbonden zijn met een wandelpad. Het bezoek aan het park kan worden opgedeeld volgens de oude Romeinse locatie van de site: je kunt beginnen met een bezoek aan wat buiten de Romeinse stadsmuren was, of wat behoorde tot de stad zelf. De twee delen zijn goed verbonden met een wandelpad. Sara neemt ons mee naar de belangrijkste opgravingen, de thermen, ooit één van de belangrijkste plekken in de Romeinse cultuur. De afmetingen liegen er niet om, Sentinum was ooit een stad van enige betekenis in de klassieke tijden !
Tip: regelmatig organiseren ze geleide wandelingen, informeer je bij Happennines ! Zodra de nieuwe uitbaters er zijn kan je even een drankje nemen bij Bistro, de bar van Sentinum.
13 uur:
Het is lunchtijd of pranzo! Welke betere plek om te lunchen bij een agriturismo die door een familie wordt beheerd? Ik denk dat dit waarschijnlijk de meest echte agriturismo is die ik ooit meemaakte. Alles maar dan ook ALLES is bij la Vecchia Stalla huisgemaakt/ geoogst/ gekookt, onze smaakpapillen werden enorm verwend. Een echt familiebedrijf; 2 zussen als eigenaars en de rest van de familie hielp mee. De porties waren gigantisch en lekker, gelukkig rammelden onze magen behoorlijk na zo’n intense voormiddag.
Tip: De tiramisu als dessert is echt een aanrader bij Agriturismo La Vecchia Stalla !
14.30:
we verlieten met spijt de eettafel, maar we wilden nog van alles bezichtigen !
Voordat we terugreden naar het centrum, maakten we een wandeling rond de kerk van Santa Maria del Ponte del Piano. Niet alleen de kerk was erg mooi, maar ook de verborgen molen ernaast. Je kunt het op de brug op weg naar het centrum zien, en het is echt een bezoek waard. De eigenaar Gilberto doet er alles aan om de hele molen uit de 14de eeuw te vernieuwen en vooral om het weer te laten functioneren! Het is niet alleen een molen die meel produceert, maar het is ook in staat om water te exploiteren om een zagerij te activeren, kleding te verven en o.a. wijnstokken, noten, maïs e.d. te malen.
Buiten staan er nog 2 ovens om kalk te maken. Gilberto heeft nog heel veel plannen voor de toekomst. Leuk om te zien hoe enthousiaste mensen het onmogelijke realiseren !
Tip: vraag de eigenaar om de molen te activeren, en je zult zien hoe de kracht van het water de molenstenen laat draaien!
Molen te bezoeken bij evenementen van Happennines of op aanvraag.
15.30:
Sportievelingen kunnen het aan om naar het historisch centrum boven de heuvel te wandelen ,maar wij verkozen toch de auto, waar we parkeerden in de buurt van de Rocca. Het historische centrum van Sassoferrato werd bekroond als een van de “Borgo più bello d’Italia” ( één van de mooiste gehuchten in Italië) wij konden dit alleen maar beamen. De rust van de vicoli (steegjes), de schoonheid van het uitzicht en de bezienswaardigheden in het centrum maken het tot een heel bijzonder deel van Sassoferrato. Al slingerend door de nauwe straatjes kwamen we aan bij de kerk van Santa Chiara, waar nog enkele zusters Clarissen de scepter zwaaien. Een mooie fresco van de stal in Bethlehem valt ons meteen op.
Aan de kerk van San Pietro, wachtte Edgardo ons op, dè vrijwilliger die alle kerken openhoudt en bovendien, zo ontdekten we, een wandelend encyplopedie is over de geschiedenis van deze prachtige gemeente. Hij nam ons meteen naar de meest curieuze plek van de hele kerk, de gevangeniscel voor priesters ! Aan de hand van de tekeningen en de teksten op de muren heeft menig priester hier wel zijn straf uitgezeten, vastgeketend aan een loodzware stenen bol….
Onze gids toonde ons eveneens allerlei verborgen nisjes, kostbare oude documenten en vestigde onze aandacht op de Jezusfiguur aan het kruis wiens voeten niet op elkaar maar naast elkaar waren gespijkerd.
Edgardo blijkt nog een geheim te bewaren, hij was eigenlijk timmerman en we mochten even een kijkje nemen in zijn atelier waar hij een gitaar aan het maken was…..
Ons hoofd duizelde wel van al die informatie en kerken …gelukkig dat Laura alles ijverig noteerde.
We volgden nu het pad langs de kerk van San Pietro , naar het museum van de volkse kunsten en tradities . De uitleg van Gabriele en het museum waren zo interessant dat we er zeker 2 uur doorbrachten. Wat ooit een versterkt fort en later klooster was , vormde nu de bewaarplaats voor de doorheen de tijd verzamelde objecten.
Het museum is opgedeeld in 6 verschillende secties en 3 verdiepingen waar oude werktuigen en traditionele voorwerpen tentoongesteld zijn die deel uitmaken van de volkse geschiedenis van Sassoferrato. De onderwerpen gaan van de landerijen tot de vrouwen, van het oude transport met birocci tot een typisch boerenhuis (waar je originele meubels en zelfs beddengoed kunt vinden!). Het laatste deel gaat over traditionele taken die later vervangen werden door de moderne technologie.
Een leuk weetje: in tegenstelling tot de noordelijke landen mocht hier tijdens de wekelijkse bad-dag het jongste kind als eerste in de teil en niet zoals bij ons de Pater Familias !
Het museum is geopend tijdens evenementen van Happenninnes of op aanvraag.
Tip: We wandelden nog even naar de Rocca Albornoz waar we van een mooi uitzicht genoten:
19.00:
Een welverdiend aperitief nu ! Bij Memory’s schuiven we aan één van de oude Singertafels !
Tip: je kan hiervoor ook terecht bij de Bar Castello.
20.00:
Nu nog avond eten, dat kan bij de verschillende adressen:
Hostaria la Rocca, Agriturismo Antico Muro of la Taverna di Bartolo die vanaf 13 april de deuren weer opent . Voor overnachtingen kan je altijd terecht bij het VVV dat gerund wordt door Happenninnes.
Onze dag zit erop. Hierbij bedanken we ons allerhartelijkst bij Gabriele, Sara , Marco en Letizia van Happenninnes voor de onvergetelijke dag. Natuurlijk valt er nog meer te zien in Sassoferrato waaronder de bijzondere zwavelmijn, maar dat is voor een volgende post.
Ci vediamo !
Nog enkele tips:
- Er is een mobilhome parkeerplaats in Piazzale Castelletti
- Het park op de top van de heuvel is een zeer aangename manier om te genieten van een prachtig uitzicht tijdens een bezoek aan het centrum
- Om de twee jaar, op Goede Vrijdag is er een spectaculaire opvoering van de Passiespelen.
- Mis de Slag om Sentinum niet in de zomer
- Meer info te verkrijgen bij Happennines.
0 reacties