De kastelenroute van Arcevia met zijn 9 kasteeldorpen is een aanrader voor wie een leuk en mooi autotochtje wilt maken in de Marche.
Door zijn strategische ligging werd deze stad in de 13 de de eeuw heel belangrijk en machtig. Wel 9 castelli , kleine dorpjes vaak gesitueerd op de top van een heuvel en nog geheel ommuurd, kwamen onder de heerschappij van Arcevia te staan tussen de periode van de 13 de en de 15 de eeuw. Op oude landkaarten tot 1817 zul je tevergeefs de naam Arcevia zoeken, want deze belangrijke gemeente heette eeuwenlang Rocca Contrada.
Een mooie autotocht breng je tegenwoordig dan ook naar de verscheidene kasteeldorpen die totaal verschillend zijn van elkaar. Sommigen tellen nog veel bewoners, andere zijn voornamelijk in de vakanties bewoond.
Eenmaal Arcevia aan de noordkant voorbij, kom je het eerste Castello tegen: Caudino. Eén van de kleinste kasteeldorpen die begin 14 de eeuw werd gebouwd. Je parkeert aan de buitenkant en treedt Caudino binnen via de stadspoort uit de 15 de eeuw net zo oud als de nog aanwezige stadsmuren.
In Caudino of Colgodino zoals het aanvankelijk genoemd werd, bevindt zich de Santo Stefano kerk met een 16de eeuwse fresco van de Madonna van Loreto. Doch bij ons bezoek stonden we voor een gesloten deur.
Het wordt duidelijk niet voortdurend bewoond, maar de vakantiewoningen van meestal mensen uit Rome of Milaan zijn wel goed onderhouden. In het interview met Virgilio Parroni hoor je hoe hij en vele anderen uit het dorp, emigreerden naar de mijnen in België. Jaren later bij zijn terugkomst, was het dorp helemaal verlaten en alle huizen onderkomen. Gelukkig zijn ze nu al bijna weer allemaal opgeknapt.
Al wandelend door de authentiek steegjes , snuift men zonder moeite nog de middeleeuwse sfeer op. Aan het einde van het dorpje genieten we nog van het uitzicht.
Het is bijna tijd voor de pranzo of het middageten, dus rijden we naar het meest noordelijk gelegen castello, Nidastore, want hier raadden diverse vrienden ons een leuk restaurantje aan.
Deze castello is al groter dan Caudino en meer bewoond. Werd een eeuw eerder al opgericht nl in de 13 de eeuw. Maar het huidige aanzicht dateert uit de 15 de eeuw. Tot 1431 was het eigendom van de bisschop van Fossombrone totdat de inwoners een opstand organiseerden tegen graaf Ranieri (neef van de bisschop) di zijn jus primae nocti ( als meisjes uit het volk trouwden, had de adellijke heer het recht om de eerste huwelijksnacht met hen door te brengen) wilde uitoefenen op de meisjes van Nidastore. Het volk won en mocht voortaan de eigendommen van de graaf als zijn eigen bezit beschouwen. Daarna kwam het onder de heerschappij van de Rocca Contrada te staan. De Sint Sebastiaankerk bezit een fresco uit de 17de eeuw doch is helaas ook meestal toe. De reden dat vele kerken toe zijn, is het gebrek aan middelen om alarminstallaties te plaatsen of voortdurend toezicht te hebben.
De naam Nidastore verwijst naar Nido degli astori of het nest van een bepaalde valkensoort, in de mideleeuwen dikwijls gebruikt voor de jacht. Het restaurantje il Nido dell’Astore is gelukkig snel gevonden. Een goede tip die we ontvingen, want de keuken is traditioneel en bovendien overheerlijk, we smullen dan ook ! Je kan er ook buiten zitten in de zomer!
Na het eten kuieren we nog even door Nidastore, bewonderen het mooie uitzicht en vervolgen we onze tocht langs de Castelli van Arcevia.
Wordt vervolgd…
1 reactie