Wat een geluk dat ik had: twee keer kon ik mee op truffeljacht in Acqualagna, dè Marchigiaanse truffelstad bij uitstek. Ons bezoek startte telkens bij een klein fabriekje waar ze ons inwijdden in de -wat en hoe- van dit zwarte of ook witte goud. De gids verraadde ons dat er juist een nieuwe lading verse truffels binnengekomen was. Sommige personeelsleden poetsten die dan ook ijverig schoon. De aarde die bij het schoonmaken vrij kwam, verzamelden ze zorgvuldig want die kon dan weer op de truffel terreinen uitgestrooid worden…
Acqualagna en omstreken bevatte zulk ideale leefomstandigheden voor de truffel dat men hier heel het jaar door verse truffels kon vinden: de lente-, zomer-, herfst- en wintertruffel en zeker de meest begeerde de witte ! De hoeveelheden die men opgroef hingen wel af van het weer, een droge zomer was niet erg bevorderlijk om een grote kwantiteit te ontdekken. In het buitenland kent men vooral de Italiaanse truffel uit Alba in Piemonte. Het truffelseizoen was er beperkter en dus verkochten Marchigianen ook truffels aan Alba die dan als origineel uit Alba afkomstig verkocht werden. Dit tot grote ongenoegen van onze gids. De Marchigianen zouden dringend beter zelf hun truffels als marchigaans verkopen !
De mooie grote en intacte truffels verkocht men dan aan de restaurants of aan de privé, de rest verwerkte men in dit fabriekje tot allerlei heerlijke pasta en risottosauzen, truffelolie, truffelhoning e.d. We konden even meegenieten van het hele proces.
Met medeblogster Elke, haar man Otto en wat vrienden vervolgden we onze truffeldag in het centrum waar we als aperitivo een degustatie van truffelproducten meemaakten. Onder de deskundige uitleg van de verkoopster deden we ons tegoed aan allerlei overheerlijke producten….Natuurlijk kochten we een aantal truffelspecialiteiten voor thuis.
Onze magen verraadden ons dat het hoog tijd was voor de pranzo, die we natuurlijk nuttigden in het truffelrestaurant OsteriaBraceria Plinc wat verderop. Een oude molen was het geweest en nu omgebouwd tot een stijlvol restaurant. Prachtig. Wat het nog leuker maakt zijn de prijzen, wil je in België of in Nederland iets met truffels eten, dan moet je er diep voor in de buidel tasten. Hier helemaal niet. Een truffelpasta kan je al voor 15€ bestellen waarbij ze soms nog de truffels voor je neus raspen !!!
Lang natafelen was er niet bij want de truffeljager wachtte ons op. We reden de jager achterna tot bij hem thuis waar een hele groep honden hem blij verwelkomden want tja ze wilden wel allemaal mee op de jacht. Doch er kon slechts eentje mee.
Het truffelterrein lag net naast zijn huis zodat nu de ferme wandeling begon achter de hond, want die rook natuurlijk waar de lekkernijen zaten. Heel leuk om te zien als plotseling de kop van de hond op de grond zakte en met zijn neus dicht tegen de grond gedrukt hevig heen en weer rende en dan verwoed begon te graven. Dat was het moment dat de truffeljager moest toeslaan, want de truffel mocht immers niet beschadigd en zeker niet opgegeten worden !
Zo ontdekten we meerdere truffels die dag en leerden we zeer veel bij, o.a. dat er niet een bepaald truffel rashond bestaat. De hond om op te leren moet intelligent zijn, graag spelen en goed kunnen ruiken. De opleiding duurt wel 2 jaar. De concurrentie is enorm en kan soms tot jaloezieën leiden waarbij honden gestolen worden of erger vergiftigd…Met varkens doet men dat liever niet want die eten de truffels zelf op….alhoewel het hondje van die dag zo’n truffel ook best lustte…
De onderstaande film maakt het nog levendiger , alleen de geur van de truffels ontbreekt 😉
We waren in het herfstseizoen en dus werd het gauw donker. Toen ik met mijn familie de truffeljacht deed, mochten we nog bij de truffeljager thuis lekkere zelfgebakken crostata eten. Hij toonde ons ook zijn wichelroede kunsten want voor een truffel was vocht heel belangrijk ! Wie water vond ……wij mochten het ook eens proberen en zie daar, mijn nichtje bleek heel veel talent te bezitten, in ieder geval wilde hij haar meteen les geven !
Eind oktober en tot halverwege november kun je elk weekend in Acqualagna terecht want dan zijn er natuurlijk de truffelmarkten. Maar ook in andere steden van le Marche vind je wel truffels zoals bij Pergola, de markten zijn er iets vroeger en in Sant Angelo in Vado, Amandola…. Elke bezocht ze al een aantal malen.
De truffels bezorgt de bewoners van Acqualagna dan ook geen windeieren, niemand is er werkloos en dit amper 4500 tellende bewoners gemeente bezit wel 6 banken !
Wil je dit ook eens meemaken ?
Bel dan naar Acqualagna Tartufi.
Elke beleefde de truffeljacht ook eens met Ristorante Lampino in Acqualagna: volgens haar ook een leuke beleving met een Engelstalige tolk en zeer lekkere truffelgerechtjes opgediend bij het huis van de truffeljager.
De truffels nog niet beu ? bezoek dan eens het spiksplinternieuwe museum : il museo del tartufo in Acqualagna.
0 reacties