Meer en meer wordt onze westerse manier van leven in een consumptiemaatschappij in vraag gesteld; de klimaatsmarsen, stikstofmaatregelen en nu tijdens de coronacrisis wanneer we merken dat het milieu terug ademt. Wat moet er veranderen, willen we dat ? Willen we terug naar een eenvoudiger leven ?
Misschien vind je het antwoord bij Fabrizio, die in de buurt van ons stadje Cupramontana woont; hij leeft al sinds de jaren tachtig in harmonie met de natuur: in die tijd kocht hij een oude, vervallen boerderij aan de rand van Cupramontana en woont daar sindsdien zonder moderne technologie en zonder stromend water en elektriciteit. Hier richtte hij de gemeenschap van klinkende walnoten op, de “Tribù delle Noci Sonanti”. Hij opent zijn huis voor iedereen die dit eenvoudige leven met hem wil uitproberen – voor zowel korte als lange periodes. Daar hoef je niets voor te betalen, maar je moet wel in huis en tuin meewerken. Gessica was een paar jaar geleden zo’n gast, zij bleef en enkele jaren later kregen ze samen een zoon Siddhartha, genoemd naar de eerste Boeddha en grondlegger van het Boeddhisme. Tegenwoordig wonen Gessica en Fabrizio afzonderlijk, hij in Cupramontana en zij in Ligurië, en ze wisselen elkaar af in de opleiding van Siddhartha.
Is Siddhartha een gelukkig kind? Hoe is dat om in zo’n bijzondere omgeving op te groeien?
In 2016 is een prachtige documentaire gemaakt die licht werpt op deze vragen: men volgde Fabrizio en Siddhartha in hun dagelijks leven zonder veel uitleg. Alhoewel Siddhartha thuis woont zonder luxe en consumptie en ’s avonds met zijn vader kaart of boeken leest in plaats van computerspelletjes te spelen , heeft hij nog steeds vrienden en kennissen in de buurt, die hij dikwijls bezoekt en met wie hij goed kan opschieten.
Waarschijnlijk het meest opvallende in de film: hoewel Fabrizio zich radicaal heeft afgewend van consumptie en een eenvoudig, ascetisch leven leidt, kunnen hij en zijn zoon het goed vinden met de buurt en de ‘normale’ mensen. Niemand beoordeelt elkaar of probeert de ander te bekeren. Fabrizio is zachtaardig in het omgaan met zijn omgeving en Siddhartha lijkt erg helder en vol positieve energie en beweegt gemakkelijk tussen de verschillende levensstijlen van vader, moeder en omgeving
Maar het mooiste is dat je in de film het typische, heerlijk groene heuvellandschap van onze regio Marche ziet, waar je in harmonie met de natuur kunt leven. Fabrizio en Siddhartha leven geheel volgens de oude tradities: bewerken hun eigen moestuin en eten voornamelijk vegetarisch. Het enige dierlijke product dat ze gebruiken is zelfgemaakte honing, die ze ook verkopen op de omliggende markten om het weinige geld dat ze nodig hebben te verdienen. Ze wassen hun wasgoed met as zoals vroeger en bakken hun eigen brood. In plaats van e-mails stuurt Fabrizio brieven die hij ’s avonds schrijft bij het licht van een oude olielamp..
De film biedt een uitstekende inkijk in een eenvoudig leven in harmonie met de natuur.
Men presenteerde die op verschillende filmfestivals en kreeg de prijs voor nieuw talent bij de eerste première op het Biografilm Festival 2019 in Bologna.
Het is momenteel “on demand” te zien in het Italiaans met Engelse ondertitels, bijvoorbeeld op deze link: Noci Sonanti
Als je een voorproefje wilt hebben, kun je de trailer van de film hier vinden:
0 reacties