Ecco Le Marche

Zelden krijg je de gelegenheid om een palazzo te bezichtigen die nog grotendeels bewoond wordt door de markiezen Castiglioni ! Via ons VVV vernam ik,dat men op aanvraag de adellijke woonst waar ooit paus Pius VIII geboren werd ( 20/11/1761), kan bezoeken. Het gebouw bevindt zich in het historisch centrum van Cingoli, dichtbij Cupramontana. Elke en ik besloten om er een kijkje te nemen !

De adellijke familie woont er in het voorjaar en in de zomer, de rest van het jaar verblijven ze in Rome. Onze gids Simone Sgalla stond Elke en mij al op te wachten. Met zijn sleutelbos opende hij de grote deur, waarbij hij ons uitlegde dat vroeger de koetsen hier binnen reden. Een deel van die plaats is nu restaurant, doch door gezondheidsproblemen van de beheerder, tijdelijk gesloten.

In 1599 kocht Bernardo Castiglioni (afkomstig uit Milaan) het gebouw, waarna men het in de 17de eeuw verbouwde: men voegde het samen met het aanpalend gebouw , waardoor het geheel vergrootte tot wel 120 ruimtes ! Elke en ik beschikken allebei niet over een denderend oriënteringsvermogen, dus waren we maar wat blij met onze gids; het ging echt van trap op, trap af, door tig deuren en zalen heen en zelfs de kelder sloegen we niet over. Gelukkig dat onze gids het palazzo op zijn duimpje kende !

Eerst bereikten we de keuken , waar de potten en pannen duidelijk het doel van dit lokaal vertelden, met natuurlijk een reusachtige open haard.

We kwamen eerst ook door het restaurant, hopelijk kon het nog weer eens openen, want het zag er speciaal uit op zo’n historische plek. Simone nam ons mee naar de kelder, met de vroegere sneeuwkelder.

De olielamp in de nis herinnerde ons aan het feit dat er niet altijd elektrische verlichting was. Nu gelukkig wel, maar onze gids had er een hele taak aan om in elk vertrek de lichten aan en uit te doen. Hij kon zich niet permitteren om ergens één licht aan te laten.

Via een mooie trap bereikten we de volgende ruimtes, waarbij de schoorsteenmantel en deuromlijsting vanuit andere gebouwen hier ooit belandden.

De privékapel bleek een allegaartje van voorwerpen te bezitten, behalve de fresco’s aan het plafond viel natuurlijk de originele draagstoel van de familie op !

Leuk was wel, dat we bijna in alle ruimtes vrij mochten rondlopen, dus geen kettingen of draden gespannen waarachter we moesten blijven staan. We moesten echt aan de verleiding weerstaan om niet even plaats te nemen op de zetels …elk moment verwachtte je de markies of markiezin…

Dat was nog meer het geval bij het binnentreden van wat mijn lievelingszaal werd: de muziekkamer ! Hier te kunnen zitten om naar mooie muziek te luisteren. Het aantal aanwezige tafeltjes en stoeltjes wezen op het ooit veelvuldig gebruik van deze prachtige plaats.

Een mooie mondgeblazen glazen luster viel meteen op, nee niet door Venetiaanse glasblazers gevormd maar door ambachtslieden uit San Severino Marche. Helaas ontbrak er een deel , want tijdens de laatste wereldoorlog bezette men dit palazzo en tijdens één van de feestjes brak men een deel ervan..

.Ook de kogelgaten nog zichtbaar in een schilderij getuigden van soms wel wilde fuiven…

Het plafond was prachtig en ook in verschillende vakken verdeeld met het oog op de beste akoestiek !

De slaapkamer van de paus , met zijn pauskleren kregen we ook te zien met ook hier beschilderde plafonds zoals in de meeste vertrekken die we bezochten.

De bibliotheek of leesruimte van het huis gebruikten de markiezen nog altijd. De privéruimtes kregen we natuurlijk niet te zien, maar onze gids vertelde dat bepaalde vertrekken waar we door liepen, nog goed gebruikt werden. Een Belgische rekenmachine uit 1933 viel natuurlijk meteen op !

Wat een geluk dat de families die elkaar opvolgden hun kostbare voorwerpen zo mooi bewaarden ! Niet te geloven ! Ook leuk dat de moderne foto’s tussen de historische documenten prijkten.

De familiearchieven bezaten een aparte kamer.

We zagen een lijst van priesters die allemaal in de gevangenis zaten, want kenmerkend voor Pius VIII was wel zijn eerlijkheid en hekel aan nepotisme of vriendendiensten.

Zijn familie kreeg dan ook meteen bij zijn aanstelling een brief waarin hij meedeelde dat ze niet naar Rome moesten komen maar bidden voor zijn zielenheil en geen favoritisme moesten verwachten. Hij heette Francesco Saverio Maria Felice Castiglioni en was de derde van 8 kinderen uit de adellijke Castiglioni/Ghislieri familie. Zijn geestelijke carrière startte hij als priester om in 1800 al bisschop te worden. Tijdens de napoleontische bezetting weigerde hij trouw aan de Franse keizer te zweren en belandde zo in een Franse gevangenis. Paus Pius VII beloonde hem later daarvoor en benoemde hem tot kardinaal. Toen paus Leo XII stierf, werd hij tot paus verkozen en koos als pausnaam Pius VIII.

Zijn pontificaat duurde helaas kort ( 31/3/1829-30/11/1830), een van de belangrijke zaken dat hij realiseerde, was de toelating aan de Romeinse Joden om voortaan hun getto ook ’s nachts te mogen verlaten. Als dank ontving hij een mooi koffieservies van de Joodse gemeenschap.

Ook zien we nog een triptiek waarschijnlijk van een onbekende Vlaamse meester uit de 14de eeuw.

Simone laat ons nog een boek zien met een Gouden vaas en 10 gouden rozen, dit zou een gift zijn geweest van de paus aan Cingoli.

Gelukkig dat we onze gids hadden om de uitgang terug te vinden, we zouden het nooit hebben teruggevonden zonder onze gids Simone !

Wie ook zo’n bezoek wilt aanvragen, kan altijd rechtstreeks bellen naar de gids Simone Sgalla 0039/3285832320. Het bezoek kost 3€ per persoon.Wel spreekt hij alleen Italiaans en wat Frans. Maar dat maakt niet zoveel uit, er is zoveel moois te zien, dat het bezoek toch de moeite waard is !

Hiermee danken we ook de markiezen Casatiglioni die toestemming gaven voor dit bezoek.


0 reacties

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *