Als we tijd hebben, rijden mijn man Erik en ik dikwijls op de bonnefooi doorheen le Marche en ontdekken we af en toe nog verborgen schatten. Zo ook met de benedictijnenabdij van San Michele Arcangelo die zich op de top van de berg Sant’Angelo bevindt, in de buurt van Arcevia . Helaas bleek het kerkje alleen op zondagnamiddag open te zijn, een reden om terug te keren.
Het is opgedragen aan de aartsengel Michaël, een Longobardische patroonheilige. In de middeleeuwen, al in 1024, was de abdij een belangrijke trekpleister voor pelgrims. Na verloop van tijd ging het klooster van de Benedictijnen over naar de Camaldolenser Orde.
Vanaf de 17de eeuw verloor het langzaam aan belang en geraakte het in verval. In 1904 voerde een commissie van Arcevia een restauratie aan de kerk uit met plaatsing van een groot ijzeren kruis ter vervanging van de neergestorte klokkentoren, zodat men het gebouw al van verre kon zien.
Doch dit alles verhinderde niet dat het gebouw meer en meer verloederde, totdat men na grondige herstelwerken, de San Michele Arcangelo kerk op 16/9/2007 terug in alle glorie herstelde.
Wat echter deze plek zo speciaal maakt, is dat het op een denkbeeldige lijn staat, samen met andere kerken die aan de aartsengel Michael zijn gewijd; te beginnen met de Skellig Michael in Ierland, the Saint Michael’s Mount in Cornwall, Le Mont Saint Michel te Frankrijk, de Sacra di San Michele in Val di Susa, dit kerkje, dan de Basilica di San Michele in Puglia, het Griekse klooster Mixales en om te eindigen in Israël op de Carmelberg. Deze denkbeeldige lijn zou de zwaardslag symboliseren die Michael aan de draak toebracht.
Elke zondagmiddag van 15 u-18 u. vanaf 8 mei tot de laatste zondag van september verwelkomen een aantal vrijwilligers de bezoekers, die de kerk willen bezichtigen. Let op bij slecht weer of als de vrijwilligers niet beschikbaar zijn, kan je ook voor een gesloten deur staan.
Wij deden dit enkele zondagen geleden. De rit ernaar toe loont al de moeite met een prachtige blik op Arcevia. Bovenaan gekomen, merken we meteen dat we niet de enigen zijn, velen stoppen hier blijkbaar voor een picknick. Achteraf blijken het vrienden te zijn van de vrijwilliger die vandaag het kerkje opende. Wij stappen het gebouw binnen:
Hoewel klein van formaat, is het een interessante constructie met drie beuken, met een tongewelf in het midden en kruisgewelven aan de zijkanten en op het altaar een kopie van het houten beeld van St. Michael de Aartsengel, waarvan het origineel, toegeschreven aan de beroemde Franse houtsnijder Léonard Chailleau, in de kerk van San Medardo (Arcevia) staat.
Op de interne zuilen, onder de romaanse kapitelen, staan enkele nog niet vertaalde of ontcijferde inscripties. Er is ook een tweede altaar rechts van het centrale altaar, waar stenen zijn geschonken door het heiligdom van Monte Sant’Angelo in de Gargano en van San Michele in Val di Susa en tevens een schenking van wat zand en een zilveren afbeelding van de Mont Saint-Michel in Frankrijk.
Mocht je bij het betreden van de kerk niet weten aan welke heilige dit gebouw gewijd is….je vindt overal afbeeldingen van de heilige aartsengel !
Een ex-mijnwerker uit Arcevia schonk zijn mijnwerkerslamp om ook de gevallenen te herdenken van de mijnwerkersrampen in Cabernardi en het Belgische Marcinelle.
Het begon langzaamaan druk te worden. We hadden het gebouw nu van binnen kunnen zien. Terugkomen doen we zeker, maar dan op een doordeweekse dag of wanneer het gebouwtje weer voor lange tijd gesloten blijft.
0 reacties