Op een kille lentemiddag besloten onze medeblogster Laura en haar vriendin Diletta heel spontaan, om te gaan wandelen. Ze parkeerden net buiten het kleine dorpje Albacina, langs de weg die naar Poggio San Romualdo leidt en gingen te voet verder. Net na de eerste scherpe haarspeldbocht gingen ze rechtsaf om het pad n.116 te volgen, dat de Valle della Vite binnenkomt. Eenmaal bij het kapelletje, sloegen ze weer rechtsaf langs het prachtige, steile en uitdagende pad dat omhoog klimt naar de suggestieve hermitage van Acquarella.
Het steile pad werd zeer goed bewegwijzerd, aangezien het één van de meest toeristische routes is, aanbevolen door het Parco Naturale Regionale Gola della Rossa e di Frasassi. Na een stille wandeling door het bos, kondigde een machtig Jezus-standbeeld de nabijgelegen hermitage aan.
Eremo dell’Acquarella, ook bekend als Romitella, ligt op een uitloper van een rots in een extreem afgelegen positie, met een adembenemend uitzicht op de vallei beneden en de hele bergkam van de Apennijnen.
De kerk die we vandaag zien, werd gebouwd in de eerste helft van de 14e eeuw. In deze kleine hermitage kwam het eerste kapittel van de orde van de Kapucijner Minderbroeders bijeen in april 1529 ; zo ontstond deze orde hier op deze stille plek
Een bron van vers en zuiver water lest de dorst van pelgrims en wandelaars die de hermitage bereiken en de eeuwenoude bomen bieden een zalige rust.
Volgens de legende stopte het Heilige Huis hier tijdens zijn vlucht naar Loreto, een tussenstop waar de Madonna haar dorst wilde lessen bij de bron van de Acquarella. Een teken van deze doorgang is het bassin op de bodem van de kleine vallei, gevormd door de mantel van de Madonna.
De legende is een populaire manier om te onthouden dat de hermitage zich bevond op één van de vele routes van middeleeuwse pelgrimstochten naar Loreto.
Hier staken de pelgrims die de oude Romeinse weg volgden, de bergkam van San Vicino over en door de Musone-vallei kwamen ze aan bij de Adriatische kust en het Loreto-heiligdom.
De kerk van Santa Maria dell’Acquarella leunt tegen een uitkijktoren, die het mogelijk maakte een groot deel van de bovenste Esino-vallei te beheren. Opgedragen aan de Maagd Maria, bouwde men die in het jaar 1441 op verzoek van en in het voordeel van de eremiet Fra ’Frandeno.
De toren, gezien zijn strategische ligging met een weids uitzicht over de Giano-vallei, zou kunnen behoren tot een vorig tijdperk, met name de feodale periode, toen op bijna alle heuvels verdedigingsbolwerken rond Albacina lagen.
In april 1529 riepen Matteo da Bascio en Ludovico da Fossombrone het eerste Kapucijner Generaal Kapittel bijeen in de kerk van S. Maria dell’Acquarella; tijdens de bijeenkomst ontwierpen ze de wetten (Albacina genaamd) van de nieuwe orde van de Franciscaanse congregatie van de Minderbroeders van het Hermitische Leven, beter bekend als de Kapucijnen. Deze regels regeerden, met weinig variaties, de Orde bijna gedurende vier eeuwen.
Dit pad maakt dan ook deel uit van de Cappuccini-pelgrimstocht.
Je kan ontspannen onder de bomen rondom de hermitage of het pad volgen, weer bergopwaarts tot je een grasplateau ziet. Bij de slagboom heb je drie keuzes: links de baan n.116 volgen, richting Monte Maltempo. Na een tijdje rechtsaf de steile weg op, richting Caprareccia. Op de weg houd je de linkerkant en neem je de bergweg 111AG tot Casetta. Hier sla je linksaf en volg 116A voor een leuke afdaling. Ga verder bergafwaarts tot je naast het kapelletje komt, dat je aan het begin van de reis tegenkwam.
Rij je liever op asfalt, ga dan bij de slagboom naar rechts op de verharde weg om Cerreto d’Esi te bereiken. Op je weg naar beneden kun je zelfs stoppen bij de San Leopardo Martelaarskerk, bij nog een adembenemend uitzicht.
0 reacties