Hoeveel kerken kom je wel niet tegen in le Marche ? Zelfs het kleinste gehucht bezit een kapelletje of kerkje; dat hier de Camaldolenser monniken actief waren, wisten we al.
Maar natuurlijk behoorde de regio ooit tot de Pauselijke Staten. Italie is pas een jong land, zelfs nog jonger dan Belgie. Tot 1861 bestond het laarsvormige schiereiland o.a. uit een verzameling koninkrijken, republieken èn de Pauselijke Staten.
Reeds de rijke barokke Santa Lucia kerk verbaasde mij de eerste keer. Een kleine gemeente zoals Serra San Quirico met zo’n luxueus religieus gebouw…
Dezelfde verrassing gebeurde tijdens één van onze wandelingen met de wandelgroep: nog zo’n parel van een gebedsgebouw maar dan in het in het dorpje Domo.(deelgemeente van Serra San Quirico)
Volgens de officiele cijfers zouden er nog 51 bewoners vast verblijven. Het historische gedeelte is klein met verschillende steegjes.
Uiteindelijk belandt men op een plein voor de San Paterniano kerk. Vroeger stonden er nog allerlei woonhuizen, doch het laatste werd in de jaren 70 van vorige eeuw afgebroken. Oospronkelijk stond de kerk er al in de 13 de eeuw samen met het kasteeldorp, doch later verbouwde men het verscheidene malen o.a. in de 15de eeuw. Het nieuwste gedeelte stamt uit de 18de eeuw.
De linker deur is normaal altijd geopend, waardoor al één deel te bezichtigen valt. So sober aan de buitenkant, zo rijkelijk beschilderd met fresco’s aan de binnenkant!
Het mooie portaal dateert uit 1473 met langs de zijkanten 2 zuilen en bovenaan 3 afbeeldingen:
het symbool van de Camaldolenser monnikenorde, nl. de 2 duiven die uit een kelk drinken.
In het midden bevindt zich de afbeelding van de heilige Paternianus en rechts de sleutels van paus Nicolaas V.
Op de architraaf lezen we het volgende: MCCCCLXXIII DIE VII AUGUSTI TEMPORE DOMNI BARTOLOMEI DE GENGHA. ( Op 7de augustus 1473 in de tijd van de de heer Bartolomeus van Genga.)
Het Renaissance gedeelte, waar zich ook de fresco’s bevinden van de 15-17 de eeuw, is bijna altijd open,
Hèt kunstwerk is wel de triptiek ( 1470-1480) waar men de Madonna van Loreto bemerkt, San Paterniano en Santa Lucia. Men vermoedt dat de kunstenaar de Maestro van Domo was, afkomstig uit Fabriano.
Andere fresco’s omringen het drieluik waaronder Christus aan het kruis omringd door Maria, de Heilige Johannes, Maria Magdalena en de aartsengel Michael.:
Ervoor staat de buste van de heilige Paterniano, die in Fano geboren werd omstreeks 270 n.Chr en tot ca. 360 n.Ch. leefde. Door deze hoge leeftijd (nogal uitzonderlijk voor die tijd) wordt hij meestal afgebeeld als oude man. Hij zou abt zijn geweest in een klooster bij Fano om daarna de eerste bisschop van die badplaats te worden. Fano en Grottamare vereren hem dan ook als hun beschermheilige.
Ook de zijwanden bevatten fresco’s:
Aan de voorkant een schilderij met Maria als dorpsvrouw voorgesteld. Waarschijnlijk om te verwijzen naar de latere functie van het kerkje als dorpskerk. Eronder ook een drieluikje verwijzend naar de triptiek: we zien de heilige Paternianus, Maria en de heilige Lucia.
Het andere gedeelte konden we helaas niet bezoeken, want het was afgesloten. Mocht dat ooit lukken, dan schrijven we er zeker nog een artikel over. De coordianten voor de kerk vind je hier.
Op weg naar Domo kan je zelfs heerlijke kazen halen bij de koeien- en schapenboerderij van Celeste.
0 reacties