Lago di Fiastra – stuwmeer en excursiebestemming
Je wilt er een dagje (of meerdere dagen) op uit en wil daarbij het luieren met het actieve combineren; dan is het stuwmeer Lago di Fiastra de ideale bestemming ! Het ligt op 641 meter hoogte in de provincie Macerata in het noorden van het Nationale Natuurpark Monti Sibillini in de regio Marche.
Het biedt voor elk wat wils: kamperen direct aan het meer, wandelen, mountainbiken (inclusief verhuurstation), kanoën, waterfietsen, paardrijden, klimmen, zwemmen en vissen.
Skigebieden zoals Bolognola liggen op slechts 10 tot 20 km afstand.
Men legde dit waterreservoir de jaren vijftig aan om elektriciteit te leveren aan de Fiastrone-vallei en het strekt zich uit over een lengte van 4 kilometer.
Over de meest populaire wandeling in de omgeving schreef onze mededblogger Laura reeds een artikel nl. het pad naar de spectaculaire Lame Rosse-rotsformatie, ook wel de Grand Canyon van de Marche genoemd.
Dit jaar ben keerde Elke er in het begin van september terug, om het meer verder te verkennen:
San Lorenzo al Lago
Haar eerste stop was het stadje San Lorenzo al Lago. De plaats dateert van relatief recente datum; het ontstond toen men de stuwdam in 1955 bouwde. Maar de kerk van San Lorenzo in het centrum, bestaat al sinds de 11e/12e eeuw. Veel oude gebouwen in het gebied werden beschadigd door de aardbeving van 2016, inclusief de kerk, die men als gevolg daarvan sloot.
Dus kon ze helaas de prachtige 13de eeuwse fresco’s van de Camerino School niet zien. Gelukkig vond ze er foto’s van op internet:
Na de 1,5 uur durende reis ,trakteerde ze zichzelf op een crescia met salsiccia (venkelworst). Er stond een foodtruck pal op de parkeerplaats en aangezien de carabinieri daar ook hun lunchpauze hielden, dacht Elke dat dat wel mee kon vallen. Ze werd niet teleurgesteld.
Goed versterkt liep ze naar het strand, waar ze bij een pedaloverhuur belandde die waarschijnlijk ook strandstoelen verhuurt in de zomer.
Natuurpad langs het meer.
Maar ze wilde eerst verder, want hier startte het natuurpad, dat 2,8 kilometer langs de oever van het meer loopt. Het eerste gedeelte bleek geasfalteerd, ’s avonds verlicht, voorzien van drinkwaterfonteinen, toiletten en zitbanken. Bovendien barrièrevrij – als het houten bruggetje aan het begin van het pad maar niet afgesloten was. De korte omweg langs de rioolwaterzuiveringsinstallatie leek haar niet rolstoelvriendelijk.
Laten we hopen dat de brug snel gerepareerd wordt!
Na de onaangename start werd ze snel beloond met het prachtige uitzicht op het meer langs de hele route. Er waren picknickplaatsen, een hondenstrand, de eerste wintercyclamens kwamen al kijken en alles begeleid met het vrolijke belgeluid van een kudde geiten die aan de andere kant van het meer liepen. Pure ontspanning! Zoals jullie kunnen zien op de foto’s: begin september helemaal niet druk bezocht.
Fiastra-historisch dorpje met aardbevingsschade
Terug op de parkeerplaats ontmoette Elke haar man Otto, die op de fiets was gekomen. Samen reden ze verder met de auto de korte afstand naar het oude centrum van Fiastra. Het was zwaar beschadigd door de aardbeving van 2016, waardoor veel winkels zoals pizzeria’s, apotheken, supermarkten en politiebureaus nog steeds in containers waren gehuisvest. Voor de bewoners ontstond aan de dorpsrand een heel containerdorp.
Castello dei Conti Magalotti en de San Paolo Kerk
Vanaf hier beklommen ze het pad, slechts 200 meter lang, naar de overblijfselen van het oude Castello dei Conti Magalotti. Dit ooit machtige kasteel dateert uit de 9e eeuw en bestond ooit uit 7 torens en een 580 meter lange kasteelmuur. Nu zagen ze echter alleen de resterende ruïnes.
De kerk van San Paolo, gelegen in het kasteel, werd in 515 gebouwd door de hertog van Spoleto, Faroaldo I, in 705 gerenoveerd door Faroaldo II. De klokkentoren dateert uit 1914. Waarschijnlijk is hij precies gebouwd op de plek waar voorheen één van de torens van het oude kasteel stond. Helaas stonden ze voor een gesloten gebouw, maar ook hier was de wandeling erheen de moeite waard alleen al vanwege het prachtige uitzicht op het meer en het Sibillini-gebergte.
Madonna del Sasso Bianco- kerkje
Hun laatste stop voordat ze naar huis gingen was de kerk Madonna del Sasso Bianco (Madonna van de Witte Rots). De weg ernaartoe begint in San Lorenzo al Lago. Lui als ze waren, reden ze met de auto naar de top. Het laatste, onverharde stuk kun je echter beter op vierwielaandrijving rijden.
Volgens de legende bouwde men de kerk op de plek waar een arme wandelaar in een hevige sneeuwstorm terechtkwam en stierf. Voordat hij aan zijn noodlottige reis begon, zou hij nog zijn langsgeweest bij de tavernes van het levendige dorp Fiume, dat nu onder het stuwmeer is verdwenen.
Het zeer eenvoudige 15de eeuwse kerkje bezat een eerder onopvallende buitenkant. In de 20 ste eeuw voegde men het portiek aan toe ,ondersteund door (betonnen?) kolommen. De blikvanger vormde echter de binnenkant !
De kerk was niet op slot, maar Otto moest hard duwen om de vastzittende voordeur open te krijgen. Het onverlichte interieur bestond uit één ruimte, gedomineerd door een groot stenen altaar. Daarboven bevond zich een nis met fresco’s uit 1612 met afbeeldingen van de Madonna Regina, Sint-Antonius van Padua en Sint-Carolus.
Aan de muren hingen enkele ex-voto’s die er door gelovigen als dankzegging waren opgehangen. Het wijwatervat en de kleine raamopening leken eenvoudig en onderstreepten de eenvoud van deze plaats van aanbidding.
Tips:
Het hoofdseizoen voor buitenactiviteiten loopt zeker van juni tot en met augustus. Vóór juni en vanaf september is het echter veel rustiger. Het startpunt voor veel activiteiten is San Lorenzo al Lago, waar een camping ligt met uitzicht op het meer, waar je fietsen en/of pedalo’s kan huren en waar men excursies aanbiedt. Tussen San Lorenzo en de stad Fiastra ligt een klimtuin. Het meer is populair bij wandelaars, mountainbikers, motorrijders en natuurlijk zwemmers.
Eten en drinken: er zijn een paar restaurants en bars in San Lorenzo al Lago en een redelijk goed aangeschreven pizzeria in Fiastra. Op vele plaatsen, waaronder supermarkten, tref je zelfgemaakte panini of crescia aan.
Halverwege San Lorenzo naar de dam, staat een hele mooie picknickplaats met mooi uitzicht, direct naast de weg. Normaal gesproken zou hier een goede foodtruck staan, maar toen Otto en Elke er ’s avonds langs reden, was deze al verdwenen.
0 reacties