Mijn jeugd bracht ik door in het Duitse Rijnland. Belgen worden misschien met een baksteen in hun maag geboren , de Reinländer komt waarschijnlijk in carnavalskostuum op de wereld. Jaarlijks beleefde ik dan ook met mijn vrienden de Weiberfastnacht en de Rosenmontagzug in Keulen.
Italië viert ook carnaval, wie kent er niet de beroemde carnaval in Venetië ? Alhoewel die voor mij na die jarenlange fasching beleving, meer een stijlvol gemaskerd bal voorstelt.
Het oudste Italiaans carnavalsfeest dateert van 1347 en vond plaats, tot mijn grote verbazing, in le Marche, meer bepaald in de badplaats Fano. Dat viert men er nog steeds: de 3 zondagen voorafgaand aan vette Dinsdag feesten ze hier uitbundig carnaval.
‘s Morgens start het kinderfeest en tegen 15 uur weerklinken er 3 kanonschoten . Er gaat toch geen gevecht starten ???? nee hoor hoogstens een strijd om snoep en chocolade tussen de duizenden families en bezoekers die naar de stoet komen kijken. Vaak verkleed en al goed opgewarmd door het feest in de voormiddag.
De stoet wordt geopend door een bijzonder personage, de El Vulon. Hij stelt een dikdoener en opschepper voor, want hij wilt alles hebben, geld, vrouwen… Waarschijnlijk afkomstig uit de tijd toen Italië onder Franse heerschappij was (1805-1814) en elk document met “Nous voulons ” (wij willen) begon.
Natuurlijk kijkt iedereen reikhalzend uit naar de praalwagens, waaraan maanden hard gewerkt werd. Als thema ontbreekt de politiek nooit, dit jaar zeker niet want het is een verkiezingsjaar, maar het is vooral de praalwagen van Rossini die de show steelt ! Het is dan ook 150 jaar geleden dat deze beroemde Marchigiaanse componist overleed , 2018 wordt het Rossini jaar.
De carnaval van Fano wordt ook wel de zoetste genoemd, door de Getto (spreek uit djetto) of het smijtwerk met chocolaatjes en snoepgoed. Dit gebeurt al sinds 1450 , waarbij er toen met honingkoekjes gegooid werd. Elke praalwagen heeft zeker 1000kg chocolaatjes aan boord ! Om dit veilig op te vangen bedachten de organisatoren een kartonnen “opvanger”, de Raccogli-Getto. Veel handiger dan een plastieken tas.
Elk jaar verschilt het aantal wagens dat deelneemt, maar niet het enthousiasme, het gehos en het geroep ! Wat ook onveranderd blijft is de groep die de stoet afsluit, de Musica Arabita, een muziekband met wel zeer originele instrumenten.
Na zonsondergang komt de hele stoet nog 1 keer langs, de Luminaria, met verlichte praalwagens, dat maakt de sfeer nog sprookjesachtiger.
Afspraak volgende zondag ? Ik hoor de 3 kanonschoten al…Andiamo ! Met de trein dan, met de auto is het alleen maar stress….
3 reacties