Ecco Le Marche

Het eerste lenteweekend staat voor de deur, waar gaan we naar toe ? Keuze genoeg want de Giornate  Fai della Primavera zorgen zoals elk jaar voor een ruime keuze aan te bezichtigen gebouwen, monumenten, villa’s en andere bezienswaardigheden die normaal gesloten zijn voor het publiek. Best te vergelijken met onze Open Monumentendagen.

De FAI of Fondo Ambientale Italiano  werd als vzw (stichting) opgericht in 1975 met de Britse National Trust als voorbeeld . Ze zorgt voor het in stand houden van monumenten en gebouwen e.d. en sinds 1993 organiseert ze ook opendeurdagen.

Vandaag verklappen we jullie ook zo’n speciale plek dat vroeger zelden open was, maar nu gelukkig regelmatige bezoekuren heeft, nl. het Oratorium San Giovanni Battista in Urbino, de stad waarover we het reeds hadden in één van onze vorige blog. Lekenbroederschappen kwamen vroeger bijeen in oratoria waar ze zich inzetten voor hulp en verzorging van zieken, armen of geestelijk zieken. Dit oratorium van San Giovanni Battista of Johannes de Doper dateert uit de 14de eeuw.
Bij het binnengaan overweldigen ons de oogverblindende fresco’s, wat een kleurenpracht!

Wat zullen we eerst bekijken ? Gelukkig helpt de gids ons hierbij. Eerst sluiten we de ogen gedurende drie tellen en dan moeten we ze weer openen. Zo beleefden we even de duisternis uit de middeleeuwen, huizen stonden altijd dicht op elkaar zodat er maar weinig daglicht binnenviel en ’s avonds gaven de olielampjes of kaarsen niet veel meer licht. Maar als de middeleeuwse mens dit oratorium binnenkwam…..de schok was waarschijnlijker nog groter dan bij ons.

Wie maakte deze meesterwerken ? Het blijken 2 broers te zijn, de gebroeders Salimbeni uit San Severino Marche, enorm getalenteerd en waarschijnlijk de beste vertegenwoordigers van de internationale gotiek in Italië, doch helaas niet zo bekend. De fresco’s aan de linkermuur met de 2 madonna’s, die van de bescheidenheid en die op de troon zijn de oudste, geschilderd begin 1400.

De 2 Maria afbeeldingen dienden als proefopdracht. De lekenbroeders waren zo enthousiast dat de kunstenaars Salimbeni ook de rest van het oratorium van fresco’s mochten voorzien. Stonden de 2 Maria’s als het ware in pose voor de toeschouwers, de Kruising van Jezus beleven we als het ware live. Een moeder kan nog net verhinderen dat haar kind vertrappeld wordt door de paarden van de soldaten, Johannes en Maria Magdalena schreeuwen van ontzetting bij de kruisiging , m.a.w. een levendige scene en altijd met magnifieke kleuren.

De rechter wand vertelt het hele levensverhaal van Johannes de Doper van zijn geboorte tot het moment dat hij ten dode opgeschreven wordt. Opnieuw vallen de details op, waarbij de kunstenaars niet alleen mensen voorstelden maar ook de natuur. Voor de middeleeuwse mens vormde deze fresco’s een soort stripverhaal, weinigen konden toen lezen, maar aan de hand van dergelijke beelden vertelde men hen de Bijbelse verhalen. Ze mochten ook actief reageren en de slechteriken uit het verhaal kregen vaak de ogen uitgekrast. Om het verhaal nog boeiender te maken, schilderden Lorenzo en Jacopo Salimbeni  elke vis in de Jordaan verschillend en verstopten kleine vogeltjes in het struikgewas. Wie zoekt die vindt.

De gebroeders probeerden aan de hand van verschillende materialen en lichtinvallen beweging en perspectief te scheppen.

De Sixtijnse kapel in het Vaticaan is natuurlijk groter en bekender maar hier staan we tenminste niet tussen de  mensenmassa’s waardoor we alles rustig kunnen bekijken , bovendien hoeven we geen stelling of ladder te beklimmen om de allerhoogste details te zien. Ze mogen dan niet zo bekend zijn, maar talent hadden ze , de gebroeders Salimbeni !

Eenmaal buiten kunnen we nog genieten van het mooie zicht op Urbino.

 

 


3 reacties

Ingrid Paardekooper, In Abruzzo · 26 maart 2018 op 12:19

Prachtig!

    isabelle · 28 maart 2018 op 18:43

    Inderdaad, de moeite om te bezoeken !

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *