De kastelenroute van Arcevia met zijn 9 kasteeldorpen is een aanrader voor wie een leuk en mooi autotochtje wilt maken in de Marche. Door zijn strategische ligging werd deze stad in de 13 de de eeuw heel belangrijk en machtig. Wel 9 castelli, kleine dorpjes vaak gesitueerd op de top van een heuvel en nog geheel ommuurd, kwamen onder de heerschappij van Arcevia te staan tussen de periode van de 13 de en de 15 de eeuw. Op oude landkaarten tot 1817 zul je tevergeefs de naam Arcevia zoeken, want deze belangrijke gemeente heette eeuwenlang Rocca Contrada.
Nidastore, Caudino, Castiglioni en Avacelli bespraken we al. Vandaag nemen we jullie mee naar het pittoreske Palazzo ! De spectaculaire ligging vergroot je nieuwsgierigheid om er een kijkje te nemen; het blijft steeds een wonder hoe de mensen er in slaagden zulke imposante burchtdorpen te bouwen met hun eenvoudige middelen.
Toch bezochten mijn man en ik Palazzo nog niet zo lang geleden, alhoewel we er al een paar keer langs gereden waren.
Het ligt 516 meter hoog, parkeren doe je buiten één van de 2 stadspoorten, want je kan er niet in met de auto, zelfs de inwoners bereiken slechts het begin van hun dorpje met hun wagen.
Vanaf dan is alles te voet, trapje op, trapje af, steegje in steegje uit.
Geen levende ziel te bekennen, op enkele katten na, een ongelooflijke zalige stilte.
De meeste huizen blijken helemaal opgeknapt te zijn, hier en daar nog wat verlaten woonsten. Sommige hebben geluk en bezitten een klein tuintje met adembenemend zicht, zelfs diegenen zonder tuin kunnen nog vanaf hun raam van een mooi panorama genieten.
We belanden op een kleine piazza met een bakhuis en waterkraantje, hier werd het brood gebakken. Op het grote woonhuis prijkt een terracotta bord met il fornaio, dus hier woonde ooit de bakker. Beneden achter het bakhuis bevond zich de openbare wasplaats. Hier wisselde men vast en zeker alle nieuwtjes van de dag !.
Bij de 2de stadspoort ontmoeten we eindelijk 2 personen, man en vrouw die hier nog altijd wonen. De man wees naar een gebouw, waar men een aantal jaren geleden een schat ontdekte. Tijdens de restauratie vond de aannemer een kist met munten. Vroeger woonde er nl. de rijke clerus. De ontdekker van de schat is dan uiteindelijk met de munten er van door gegaan naar Zwitserland … Waar verhaal ? Hier zeggen ze se non è vero è una bella trovata. (Ook als het niet waar is, het is mooi verzonnen.)
Wij nemen afscheid en keren terug naar de eerste stadspoort, hier is nog een circolo, meestal dè vereniging in een dorp waar men kan kaarten, wat bijkletsen en iets drinken. De piazza hier werd naar de minatori of mijnwerkers genoemd die in de zwavelmijn van Cabernardi werkten of in de Belgische mijnen. Een gedenkplaat herinnert eraan.
Palazzo werd pas laat gebouwd, tijdens de 2de helft van de 14 de eeuw in opdracht van de Rocca Contrada (het vroegere Arcevia). De 2 versterkte herenwoningen Sassellero e Sterleto werden nl. op een gegeven moment verlaten en er moest dringend een nederzetting in dat gebied komen.
Van belang zijn de laatbarokke parochiekerk van de heiligen Settimius en Stefaan uit de 18de eeuw, met een mooi marmeren altaar en het oratorium van de Sint Venanzio uit de 18de eeuw met fresco’s. Allebei gesloten toen wij er waren , maar in de zomer organiseert de stad Arcevia vaak rondleidingen in de Castelli van Arcevia.
0 reacties