Ecco Le Marche

De meeste wijnboeren kunnen na de druivenoogst nog lang niet op hun lauweren rusten, want de olijven zijn dan immers aan de beurt !

Italië telt wel 400 verschillende soorten olijven die variëren van eet-olijven tot die die meer geschikt zijn voor de olie. In onze regio onderscheiden we 40 rassen die elk voor een speciale smaak van de olijfolie zorgen; er bestaan nl. ook professionele olijfolieproevers net zoals voor wijn, koffie en thee. In de meeste olijfboomgaarden vind je verschillende soorten, zodat die verkregen olijfolie een blend genoemd wordt. Laat je olie persen van slechts 1 soort olijf, dan spreken we van een monovarietale. Hier zal de soort olijf duidelijk een karakteristieke smaak aan de olie verschaffen.

In le Marche produceert men al eeuwenlang olijfolie, die dikwijls als belangrijk betaalmiddel diende. De Marchigiaanse gemeente Cartoceto mag zich zelfs 1 van de belangrijkste Marchigiaanse olijvenproducent noemen. Waarschijnlijk stichtten de Carthagers, die de slag bij de Metauro rivier ontvluchtten( 2de Punische oorlog (218-201vCH), een nederzetting. In enkele documenten uit 79vCh wordt het al vernoemd. Een andere hypothese zou de stichting van Cartoceto toeschrijven aan de bevolking die in de 6-8 ste eeuw nCh de barbaarse invallen uit de weg ging.

In de 12de eeuw leest men in geschreven bronnen dat er al olijfbomen waren in de toen reeds ommuurde stad. Een eeuw later behoorde Cartoceto zelfs tot belangrijkste olijfolieproducent van het graafschap Fano.

Toch moest de gemeente in 1572 volledig herbouwd worden na een zware aardbeving.

Vanaf 1977 organiseert men er jaarlijks in de maand november een olijvenmarkt en vanaf 2004 verkreeg de olijfolie het certificaat DOP Denominazione D’origine Protetta ( beschermde oorspongsbenaming) als enige in le Marche. Eén van de vele voorwaarden om hier aan te voldoen is dat de olijven uit Cartoceto, Mombaroccio, Fano of Colli al Metauro afkomstig moeten zijn.

Als echte olijven fan besloot ik om samen met mijn man Erik dit bijzondere plaatsje eens te bezoeken ! De omgeving kondigde het al aan: dit was echt een olijfbomen streek, overal waar ik heen keek olijfbomen !

We parkeerden op een kleine parking aan de rand van Cartoceto waar we meteen de kerk Santa Maria della Misericordia, Santuario della Mandonna delle Grazie. Een 19de eeuwse kerk gebouwd op de plek waar ooit een 15de eeuws religieus gebouw stond. Bij het binnengaan vielen meteen het rijk beschilderd plafond op en het goed bewaarde 14de eeuwse fresco van de Madonna. Het laatste werd veelvuldig vereerd, te zien aan de verscheidene ex-voto’s als dank voor genezingen.

Aan de buitenkant richtte men in 2015 een symbolisch monument op ter ere van de omgekomen bootvluchtelingen.

Via een trap daalden we af, wandelden we langs de stadsmuur om even later op de piazza Garibaldi uit te komen.

Hier verwelkomde het imposante 14 de eeuwse Palazzo del Popolo ons op met een hoge klokkentoren.

We liepen de stadspoort door, waarbij we genoten van de panorama’s van de olijfboomgaarden. In de boog hing een permanente tentoonstelling op; de gerecupereerde stenen, afkomstig van de deels ingestorte stadsmuur in 2012, veranderden enkele kunstenaars in een speciale creatie onder leiding van de plaatselijke artieste Gesine Arps. Rechts stond het palazzo Marcolini ooit behorend aan de familie Marcolini, tegenwoordig gemeentelijk bezit met de bibliotheek.

De gemeente behield zichtbaar zijn geometrisch stadsplan in visgraatvorm, getuige de talrijke steegjes en trappen die we volgden. Heel gezellig en in de zomer met allerlei terrasjes en bars….

Ook een muur kwamen we tegen met hele gedichten. Overal ontdekten we nog sporen van kunst die men tijdens de olijfolie markten tentoonstelden. Zoals Dit ed Ardit van Urbana Mascarucci met allerlei spreuken in het dialect en de Olijfolie fontein 2004 gerealiseerd door Padre Stefano Pigni (geboren en gestorven in Cartoceto 1919-2006 )

Uiteindelijk bereikten we de piazza Marconi met een heel mooi uitzicht en het plaatselijke 18de eeuwse theater Trionfo gebouwd in een vroegere olijfoliemolen. Dit plein noemde men hier de Turchia of Turkije want hier stond men op de uitkijk tijdens de dreiging van de Saracenen.

We slenterden nog even doorheen dit gezellige sfeervolle stadje en beslisten hierna om de plaatselijke gastronomie uit te proberen.

Restaurant Pizzeria Agli Olivi, natuurlijk omgeven door honderden olijfbomen. Een groot restaurant waar men zelfs met bussen kon komen, gezien de afmetingen van de toiletten. Doch door allerlei hoekjes voelde het er gezellig. Ze waren zelfs vermaard voor hun baccalà, waarvoor ze een prijs ontvingen. Die wilde ik wel eens ik proeven. Het was midden oktober dus kregen we ook de versgeperste olijfolie te proeven op een stuk vers brood, ongelooflijk smaakvol en behoorlijk pikant. We werden niet teleurgesteld; zeer smaakvolle gerechten van goede kwaliteit en heel vriendelijke bediening !

Wie in Cartoceto een olijfolie producent wenst te bezoeken, kan op deze lijst klikken !


0 reacties

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *