Herinneren jullie je nog het karnavalsdessert la Cicerchiata ? Genoemd naar de Marchigiaanse peulvrucht la cicerchia ? Deze laatste verdient een grondigere beschrijving dan louter een simpele vermelding. De Latijnse naam luidt Lathyrus Sativus, maar ook de namen graserwt of Indische erwt komen voor. Deze kleine onregelmatig gevormde peulvrucht is onbekend bij ons en lijkt totaal niet op een kikkererwt.
Bovenaan op de foto ziet men de witte meer platte vrucht, onder de ronde beige kikkererwt.
De oudere mensen uit ons dorp herinneren zich maar al te goed dat zij cicerchia aten. Het werd in de lente gezaaid, tussen het mais , samen met kikkererwten en bonen en geoogst in augustus. Een ideale wintervoeding voor de Marchigiaanse bewoners. Helaas verbouwde men de cicerchia steeds minder en minder om zo bijna geheel te verdwijnen. Alleen bij Serra de Contì was hier en daar een boer die dat nog op zijn land had. Hier ontstond dan ook het idee om deze peulvrucht te beschermen tegen totale verdwijning, door in 1996 een coöperatieve Bona Usanza te stichten.
Tegenwoordig valt het zelfs onder het protectoraat van de Slow Food Presidium.
Geen koningin zonder feest ; elk jaar gedurende 3 dagen viert Serra de Contì hare majesteit de cicerchia op eind november. In elke straat en /of steegje kun je een bereiding proeven gemaakt van de cicerchia, soepen, pasta bereid uit cicerchiameel enz…Natuurlijk kan men die dan ook kopen, want in de gewone supermarkt vind je het niet gemakkelijk. Om de cicerchia klaar te maken moet men heus geen 3-sterren kok zijn, enkele uren laten weken en dan 40 minuten koken. Klaar is Kees.
Wil je er meer over weten ? Raadpleeg dan de site van de cicerchia !
0 reacties