Dinosauriërs hebben altijd tot de verbeelding gesproken. Maar lang voordat deze dieren op het wereldtoneel verschenen, leefden er al andere dieren, o.a. de Ichthyosauriër. Het waren zeedieren uit het Mezozoicum tijdperk, meer bepaald tussen 250 miljoen -66 miljoen jaren geleden.
In Genga, waar zich ook al de grotten van Frasassi bevinden, vond een arbeider in 1976 tijdens de werken aan de snelweg een reusachtig fossiel van een onbekend beest. Wetenschappers herkenden de Ichthyosauriër, een prehistorisch zeezoogdier; 200 miljoen jaren geleden lag dit gebied nl. in een tropische zee en het gevonden dier zou hier 150 miljoen jaren geleden geleefd hebben.
Dit prehistorisch dier ontwikkelde zich vermoedelijk uit een nog niet geïdentificeerd landreptiel dat ooit weer naar zee terugkeerde. Ze hadden de vorm van een vis. Hun poten waren nl. veranderd in vinnen die soms extra vingers en kootjes hadden. Op de rug stond vaak een rugvin. Hun skelet bevatte een opmerkelijk aantal ribben. Door een soepele en gladde huid was de zwemsnelheid hoog. De kaken waren meestal bezet met vrij kleine tanden of geheel tandeloos. Ze leefden van vissen en inktvissen. Sommige soorten konden diep duiken en hadden enorme ogen om in de duisternis een prooi te zoeken. Ichthyosauriërs waren met zekerheid levendbarend in plaats van eierleggend en vermoedelijk warmbloedig.
Op een gegeven moment kregen ze concurrentie van zeekrokodillen en haaien waardoor ze sterk in aantal afnamen.
Marta zoals de Ichthyosauriër in Genga gedoopt werd, kreeg een mooie plek in het Museo Speleo-Paleontologico e Archeologico van San Vittore, gemeente Genga. Dit museum ligt in de vroegere kloostergebouwen van de Romaanse abdij San Vittore alle Chiusi. Behalve de Ichthyosauriër, kan men er ook andere fossielen en prehistorische skeletten zien. Bovendien staan er ook de belangrijkste archeologische vondsten uit dit gebied tentoongesteld .
De toegang is gratis indien men ook een biljet heeft voor de grotten van Frasassi.
0 reacties