Elke en haar man Otto besloten om in november 2019 een mooie wandeling te maken rond Mondolfo. We laten haar dan ook graag aan het woord:
We hadden nog wat tijd voor ons avondeten aan de kust en besloten van tevoren een kleine wandeling te maken. Zo genoten we nog meer van de gouden novemberzon ! In plaats van direct aan zee te zitten, wilden we iets mèt uitzicht op zee. Waarom dan geen wandeling rond het kleine stadje Mondolfo ?
Mondolfo in het achterland en het aangrenzende Marotta aan de kust zijn samengevoegd tot één gemeente. In een vorig artikel berichtten we al over de bezienswaardigheden van de plaats, zoals de klokkentorens, het Bastion Sant’Anna of het Stedelijk Museum.
Wandeling door het dorp, weilanden, ravijnen en langs de Valle dei Tufi
We parkeren voor de imposante, goed bewaarde stadsmuren onder het historische centrum aan de Via Guglielmo Marconi.
Het brede plein voor de muur wordt ook wel Sferisterio genoemd: dit is een stadion voor het balspel Pallone col Bracciale, vanaf de 16e eeuw populair in heel Italië. Halverwege de 20e eeuw nam de belangstelling voor deze sport af, zodat talrijke sferisteriums een nieuwe bestemming kregen: het beroemde sferisterium in Macerata veranderde in een openluchtconcert ruimte.
Het sferisterium hier in Mondolfo dient nog steeds echter voor het balspel ! Aan de muur hangen panelen gewijd aan de meest succesvolle spelers, waaronder Antonio Agostinelli, een Italiaanse topspeler uit de 19e eeuw.
We volgen de Via Marconi, die overgaat in de Via Cavour en vervolgens de Via Gramsci en na ongeveer 500 meter, slaan we linksaf om de Via Gramsci te blijven volgen.
Van verre zien we de prachtige San Sebastianokerk met het aangrenzende klooster al liggen. Het werd in 1479 gebouwd als een ex-voto, als dank voor het overleven van de pest. Aanvankelijk bewoond door Franciscaanse monniken, in de 18e eeuw bezet door Napoleontische troepen en vervolgens heropend.
De Bedevaartskerk van de Madonna delle Grotte:
We slaan voor San Sebastiano rechtsaf en dan weer rechts en volgen de Via San Sebastiano. Na een kort stukje splitst de weg en kiezen we voor de Via Coppa, die grotendeels autovrij is. Dit leidt ons langs weiden, ravijnen en velden naar beneden naar de bedevaartskerk van de Madonna delle Grotte uit de 17e eeuw.
In 1679 richtte Clemente Briganti, een lid van de Confraternita della Misericordia (Broederschap van Barmhartigheid), een kleine kapel op met een terracotta beeld van de Madonna delle Grotte. Dit bracht in korte tijd zoveel wonderen teweeg, dat de kapel werd vervangen door de huidige kerk: buiten in de elegante renaissancestijl en binnen rond het altaarstuk uitbundig barok. Helaas wordt de kerk momenteel gerestaureerd, dus we kunnen niet naar binnen om het wonderbaarlijke beeld van de Madonna te zien.
Trouwens, naast de kerk is er een picknickweide, die gedeelelijk wordt overschaduwd door hoge pijnbomen. Wandelaars, mountainbikers, ruiters en pelgrims die de zogenaamde Valle dei Tufi (genoemd naar de overheersende zandsteenformaties, de Tufi) doorkruisen, kunnen hier voor de kerk even pauzeren. Maar aan de kust staat het avondeten op ons te wachten en dus lopen we verder tot er links een kleine visvijver verschijnt. Onze wandeling zou eigenlijk een kleine rondweg naar het dorp Stacciola zijn geweest, maar het pad stond door de hevige regenval zo onder water, dat we wijselijk besloten om dat niet te doen…
We besluiten om te keren en het kleine voetpad links terug te nemen naar Mondolfo. Van iets verder omhoog kijken we achterom naar de Santuario en lopen verder richting het historische centrum.
Historisch centrum van Mondolfo:
Eenmaal boven, slenteren we door de kleine straatjes van de oude stad en genieten we van het prachtige uitzicht tot aan de zee. De plaats, voor het eerst gebouwd rond het jaar 1000 als een kasteel in het hertogdom Urbino, is rijk aan palazzi en vestingwerken.
Kunst in de buitenlucht :
Maar wat ons vooral opvalt, is de aanwezigheid van veel verschillende kunstwerken: foto’s op groot formaat, muurschilderingen, sculpturen en zelfs kantdecoraties op balustrades. Deze maken deel uit van de Galleria senza Soffitto, een “galerij zonder dak” die de site sinds 2020 heeft omgevormd tot een openluchtmuseum. Slechts een fractie van de werken ontdekten we bij toeval, maar een overzicht vind je op deze website.
De plaats ligt in de gouden avondzon en we trakteren onszelf op een klein café in de bar tegenover het 20e-eeuwse Stadspaleis, de zetel van de gemeente, dat majestueus boven het plein uittorent. We realiseren ons dat we nog maar een fractie van het Castello di Mondolfo hebben gezien, maar een diner aan de nabijgelegen Adriatische kust roept…
Wil je meer weten over de bezienswaardigheden van Mondolfo? Lees dan ons vorige blogartikel over Marotta-Mondolfo. Je kan de kleine wandeling van vier en een halve kilometer rond Mondolfo met een omweg naar de Tufi-vallei direct op Komoot bekijken: https://www.komoot.de/tour/984205476?ref=wtd
Of download de bijbehorende GPX-track.
0 reacties