Tijdens de openmonumenten-dagen van de FAI bezocht ik met mijn man Erik Il Museo Didattico della Vaporiera (het museum van de stoomwerken) in de papierstad Fabriano.
Vanaf 1866 vertrokken hier de stoomtreinen op de lijn Falconara-Foligno (Umbrie). Eigenlijk wilde men al eerder een spoorweglijn Ancona- Roma, doch de toemalige paus Gregorius XVI weigerde dit. Le Marche vielen toen nog onder pauselijk bestuur. Zijn opvolger paus Pius IX, geboren in Senigallia, gaf wel zijn toestemming. De lijnen vermeerderden zich: Fabriano-Urbino en Fabriano- Civitanova Marche.
In 1944 ,tijdens de oorlog, raakte het station beschadigd en bouwde men een nieuw station wat verderop. Het oude station en de bijgebouwen dienden voortaan als opslag- en herstelplaats voor de treinen.
Op 11 mei 2019 wijdde men een klein deel van het museum in. In de toekomst plant men een volledig museum om oude stoomlokomotieven en andere oude treinen te tentoonstellen. Zo wilt men de toekomstige generaties de geschiedenis over de Italiaanse spoorwegen vertellen.
Tegenwoordig laat men hier talrijke verschillende objecten ivm de Italiaanse Spoorwegen zien, die men doorheen de jaren verzamelde. De voorzitter Giancarlo Bonafoni van het gepensioneeerde spoorwegpersoneel de DLF (Dopo Lavoro Ferroviaria), vertelde tijdens de rondleiding ook af en toe wat van zijn eigen werkervaringen.
Allerlei seinapparatuur, die nog tot 2018 in het station van Montecarotto stonden, verwelkomde de bezoekers.
Zelf groeide ik op in een gezin zonder auto, waardoor we dikwijls met de trein reisden, ook als we naar onze Italiaanse familie gingen. Dus herkende ik heel veel voorwerpen !
Heel interessant bleek de ruimte met een overzicht aan communicatiemateriaal. Tegenwoordig gebeurt heel veel centraal en automatisch, vroeger moest de stationschef vaak nog telefonisch of zelfs nog via de telegraaf in morse verwittigd worden, wanneer een trein langskwam.
Zo zagen we in een notendop de hele evolutie : van telegraaf tot telex tot fax en computer.
Ze beschikten zelf over de eerste laptop:
Ook de oude telefoons ontbraken niet !
Eén van de jonge gidsen legde ons uit, dat de telefoon met draaischijf een zeer oud toestel was, waarbij je aan de schijf moest draaien om iemand op te bellen. Wij als toehoorders moesten hartelijk lachen, ja wij hadden immers allemaal nog ooit zo’n toestel gebruikt ! (maar voor deze jongeling leek dat waarschijnlijk de prehistorie)
Ook hadden de Italiaanse Spoorwegen een eigen arts in dienst.
In de winter verwarmde zich de sationschef aan een hout/kolen-stoof:
We zagen nog talrijke voorwerpen, die ooit aan commissaris Montalbano behoorden. Als gepassioneerde verzamelaar van alles wat met spoorwegen te maken had, kreeg zijn verzameling een mooie plek in dit museum. Het betrof niet de imaginaire alom bekende commissaris Montalbano, bedacht door de schrijver Andrea Cammilleri, maar Baldassarre Montalbano, genoemd Baldo, geboren in 1930 te Sciacca (Sicilie). Jarenlang bekleedde hij de commissarispost in Fabriano. Hij stierf in 1993.
Zo’n reis terug in de tijd bleek heel leerzaam.
Hopelijk realiseren ze het volledige museum en blijft het niet, zoals zo vaak, ergens in de ladenkast onder het stof liggen.
Wie graag nostalgische herinneringen aan treinen wilt ophalen, kan het altijd bezoeken, mits bellen of mailen naar :
Tel. 0039-0732 24256
GSM: 0039- 347 7792828
e-mail dlffabriano@dlf.it
Het adres: Viale Serafini 84b 60044 Fabriano (AN) en Facebookpagina
Wil je een nostalgische rit Fabriano-Pergola in een oude trein meemaken ? Meer info hierover vind je in ons artikel over deze trip.
0 reacties