We vermeldden reeds vroeger een kastelenroute rond Arcevia met 9 kasteeldorpen. Doch ook rond Ancona bestond een verdedigingsgordel van versterkte dorpen tussen de Esino en de Musone rivier. Om Ancona via land in te nemen moest je eerst verschillende castelli zien te veroveren, o.a. Agugliano. Polverigi, Offagna enz.
Dit gebied noemt men ook wel La Terra dei Castelli of het land van de kasteeldorpen Eigenlijk een mooie alternatieve route om Ancona of de Monte Conero te bereiken.
In dit artikel nemen we jullie mee naar 3 castelli ervan: Camerata Picena, Il Cassero en Castel d’Emilio.
Camerata Picena
Camerata Picena vindt men al terug in de annalen ron het jaar 1100, maar raakte bekend in 1309 toen een deel van de bewoners zich achter Jesi schaarde en het andere deel achter Ancona. De Jesini overwonnen en vernielden het castellum. In 1390 werd het terug opgebouwd met inwoners vanuit de gemeente Genga.
Vanaf 1863 mocht de gemeente het woord Picena eraan toevoegen om zich duidelijk te onderscheiden van andere gemeentes met de naam Camerata.
Tusen 1928 en 1947 maakte het deel uit van de gemeente Chiaravalle om daarna terug onafhankelijk te worden.
Verkenning Camerata Picena:
In de buurt van het historisch centrum parkeerden we onze auto. In de stadsmuur vind je de Grotte Castellane, een doorgang om via een trap in het centrum van Camerata te komen.
Onverwachts bevind je je in de kern van het historische centrum ; op de piazza. Ik verwachtte me helemaal niet aan zo’n bijzonder plein! We waren er niet alleen want de bewoners repeteerden voor het één of ander toneelstuk dat binnenkort zou plaatsvinden. Sinds 2022 stichtte men hier een plaatseljke theatergroep de Teatro Sociale e di Comunità (sociaal en gemeenschapstheater), waarbij talrijke bewoners meededen.
De kerk Chiesa della Natività della Beata Vergine Maria (de Maria geboortekerk) bleek zoals vaker gesloten. Er bleek nog een alimentari of kruidenierswinkeltje te overleven op het plein en naast de stadspoot zagen we het gemeentehuis in de Palazzo Scalamonti
We konden er zelfs een rondje achter de kerk lopen.
We vonden het een leuk dorpje en reden vervolgns naar de deelgemeente Il Cassero. (versterkte burcht)
Il Cassero.
Bij dit klein kasteeldorp Il Cassero konden we meteen aan de stadsmuur parkeren.
In 1377 bouwde men een kasteel in opdracht van de graaf Nicolò Toriglioni uit Ancona. Al gauw kreeg het gebouw een militaire opdracht, waardoor er 3 torens kwamen om te communiceren met de omliggende kasteeldorpen. Tot de 19de eeuw bleef het in bezit van deze adellijke familie om daarna te worden verdeeld onder verschillende eigenaars. Tegenwoordig ziet men nog 1 toren en de binnenplaats. De stadsmuur zelf werd ook met de jaren verlaagd.
Verkenning van Il Cassero
We wandelden eerst een rondje rond de stadsmuur, het is maar heel klein maar toch imposant.
Een klein houten bord en een tekst trokken onze aandacht: op 18 juli 1944 trokken de Italiaanse troepen samen met de geallieerden richting Ancona. In deze regio werd er dan ook erg gevochten. De bewoners van Il Cassero kregen dan ook de raad om binnen te blijven. De oma van de auteurs van de tekst wilde toch even gaan checken of het brood in de gemeenschappelijke oven al gaar was en beval de rest van de familie om binnen te blijven. De opa was echter te nieuwsgierig naar al die tanks en soldaten en ging toch naar buiten. Hij verstopte zich achter een boom om niets te missen van de gevechten tussen de nazi’s en de geallieerden. Doch scherven van een kanonschot werden hem fataal.
Als 80- jarige herdenking aan deze fatale dag, plaatsten de kleinkinderen dit gedenkbord met het verhaal erbij.
Na het lezen van dit verhaal werden we toch even stil. We bereikten de ingang van het binnenplein van de vroegere castellum, klein maar nog met veel details. Weer iets verassends !
Opnieuw een bijzondere plek ontdekt !
We besloten om nog één castellum te bezoeken die hier niet ver vandaan lag: Castel d’Emilio.
Castel d’Emilio
Lijken die castelli eigenlijk niet op elkaar ? Nee helemaal niet, dat maakt de toer net zo leuk. Elk kasteeldorp bezit zijn eigen karakteristieke kenmerken.
Castel d’Emilio bestaat al heel lang want reeds in de perkamenten Beierse codex van 968 , (documenten in het bezit van de Bayerische Staatsbiblotheek) ,vermeldde men reeds het bestaan ervan ! Net zoals de andre castelli in de omgeving vormde het een verdedigingsbolwerk rond Ancona. Vanaf de eenmaking van Italie werd het deelgemeente van Agugliano.
Verkenning van Castel d’Emilio
Om dit castellum te bereiken , parkeer je net aan de buitenkant en wandel je naar de stadspoort. Hier genoten we even van het mooie uitzicht. De stadsmuur kreeg herhaaldelijk verbouwingen, maar de belangrijkste gebeurden tijdens de 15de eeuw onder de beroemde architect Baccio Pontelli. Deze ontwierp o.a. ook de Rocca in Senigallia en talrijke kerken in Rome. Bovendien was hij ook de auteur van het prachtige houten inlegwerk in het hertogelijk paleis van Urbino.
Eenmaal binnen, zagen we het opmerkelijke stadswapen van de gemeente, die we overal op borden terug opmerkten. Helaas vonden we de oorsprong ervan niet terug.
Zo slenterden we door het historische centrum waar men overal op de huizen borden ontdekten, verwijzend naar oude straatnamen of bijzondere plekken. De geheime doorgang bleek verdwenen en het vuile steegje bleek tegenwoordig heel proper..
Aan de stadspoort stond ooit een palazzo uit de 17de eeuw doch werd door de aardbeving uit 1972 vernield. Deze aardbeving bracht overigens ook schade aan bepaalde wijken van Ancona.
De 15de eeuwse kerk die zich buten de muren bevond konden we helaas niet bezoeken daar er een begrafenis plaatsvond. Het 14de eeuwse portaal kon ik wel even fotograferen
Hierna vertrokken we terug naar huis. De volgende keer komen de volgende castelli aan de beurt, zoals Agugliano, Poverigi enz.
We waren blij verrast dat de castelli zo verschilden van elkaar, maar zeker de route ernaar toe door de pittoreske omgeving maakt zo’n kastelentoer de moeite waard !!!
0 reacties