Ecco Le Marche

We nemen jullie mee op ontdekkingstocht door de grootste stad van le Marche, tevens hoofdstad van de regio, nl. Ancona. Bij de meesten onder jullie is deze plaats beter bekend als haven voor de veerboten naar Griekenland, Kroatië en Albanië. Ze presenteert zich dan ook op het eerste zicht als rommelig, maar onze uitgestippelde wandeling zal jullie het tegendeel bewijzen. Op deze kaart kun je mee volgen !

Er is echter zoveel te zien dat we in de toekomst een tweede tocht met jullie door Ancona zullen maken.

Kom we vertrekken !

9 uur:

Parkeerplaatsen genoeg in Ancona, wij plaatsen onze auto op de gratis parking bij de vroegere Beursgebouwen of Fiera, die direct bij de vissershaven ligt. We ontbijten bij bar Baccà, een houten keet direct bij de vissersbootjes, waar zowel de vissers hun cappuccino drinken als de zakenlieden in net maatpak er hun vergaderingen organiseren.

10 uur:

Voldoende energie opgedaan ? We beginnen bij de Mole Vanvitelliana , een 5-hoekig gebouw dat ooit een lazaret vormde om zieke zeelieden in quarantaine te plaatsen alvorens de haven binnen te varen.Het tegenwoordige cultureel centrum, dat we in een andere post behandelden.

We steken de grote weg over en via een trap bereiken we de Porta Pia. Deze monumentale stadspoort werd inderdaad in opdracht van paus Pius (vandaar de naam) gemaakt als ingang naar de oude citadel. De voorkant moest indruk maken aan de bezoekers van de stad en werd dan ook versierd met schelpen en zeemonsters. De achterkant, bedoeld voor de inwoners is dan ook minder spectaculair.

Iets verder begroet ons de Romeinse keizer Trajanus op zijn sokkel. Een Romeinse keizer die zijn stempel drukte op de havenstad en die we verder nog eens zullen tegenkomen. Let wel : Ancona werd door de Grieken gesticht en niet door de Romeinen. De naam Ancon komt uit het Grieks en betekent elleboog, een verwijzing naar de vorm van de baai.

We blijven steeds rechtdoor gaan om te belanden op de Piazza della Repubblica met het historisch theater delle Muse. Opgericht in 1827, gedeeltelijk vernield in de tweede wereldoorlog, nog een extra klap tijdens de aardbeving van 1972 en pas in 2002 heropend. Mocht het toevallig open zijn, neem er dan even een kijkje, de zitplaatsen en loges stellen precies een binnenvarend schip voor. Of nog beter, boek een voorstelling !

Links van het theater gaan we verder in de Via della Loggia, langs het Loggia dei Mercanti uit de 15 de eeuw in de Venetiaanse gotische stijl gebouwd. Vanaf het begin vormde deze Loggia een handelsplek voor de talrijke kooplieden die hier vertoefden dankzij de aanwezigheid van de haven. In de 16de eeuw verdwenen de open arcades en maakten plaats voor een gesloten gebouw met vensters en deuren. De rijk versierde façade verleent nu nog altijd een prestigieuze touch aan het gebouw.

Tot 1928 was dit de vestiging voor de kamer van Koophandel. De bombardementen van ’43 en ’44 vernielden tevens ook dit gebouw . Na een grondige restauratie organiseert men thans in de Loggia besprekingen en congressen. Als je geluk hebt zijn de deuren open en betreed je de trapeziumvormige zaal. In de hoeken van de nissen staan de beelden die Hoop, Barmhartigheid en Religie uitbeelden. De 4 afbeeldingen aan de zijkanten vertegenwoordigen de 4 continenten: Afrika met de leeuw, Amerika en de alligator, Europa draagt een fruitmand en Azië houdt een lamp vast. De achterkant van de hal heeft nog steeds direct contact met de haven.

Onze tocht brengt ons nu naar de Piazza Santa Maria naar onze geheimtip: de oudste kerk van Ancona, de Santa Maria della Piazza. Tegenwoordig door vrijwilligers opengehouden, er bestaat dan ook een grote kans dat je er binnen kan ! Dit Romaans kerkje opgetrokken tussen de 12 de 13 de eeuw, bouwde men op de resten van een veel ouder gebedshuis, een Paleochristelijke kerk uit de 4de eeuw, dat zelfs in de 6de eeuw nog eens verbouwd werd.

Het onderste gedeelte van de façade beeldhouwde Maestro Filippo uit de 13 de eeuw, zoals zijn handtekening boven het portaal vermeldt. De bovenkant echter dateert uit einde 17de eeuw, want een deel was vernield door een aardbeving.

Binnenin verwelkomt de typische romaanse soberheid de bezoeker. Via een trap daalt men af naar de antieke vroegchristelijke kerk waarbij de goed bewaarde mozaïeken, fresco’s en doopvont uit de 4 de en 6de eeuw meteen opvallen, een juweeltje !

Vanaf het kerkje lopen we naar de Piazza del Plebiscito, of beter bekend als de Piazza del Papa(paus). Reeds piazza in de 15de eeuw en hiermee ook de oudste van Ancona. De place to be ’s avonds voor een aperitief of cocktailbar…. het standbeeld van de tronende paus valt ons meteen op, hier waakt paus Clemens XII, de weldoener voor de haven van Ancona in de 18de eeuw. De Anconitanen hoefden voor hun haven geen belastingen te betalen aan de paus, dank zij hem herleefde het handelsleven en groeide Ancona tot een belangrijke havenstad.

We willen nog een kijkje nemen voor de middag bij de “Mercato delle Erbe”, de markthal van Ancona. De Art Nouveau ingang van de Mercato, enigszins verscholen, maakt indruk.

De hal is een ijzeren constructie van de jaren 1920, gebouwd door scheepswerfarbeiders met materiaal afkomstig uit de Eerste Wereldoorlog o.a. van het slagschip SMS Erzherzog Franz Ferdinand, dat in 1915 op Ancona had geschoten.
Elke, onze Duitse medeblogster, houdt van markthallen vanwege de sfeer en de prachtig gepresenteerde verse producten – vooral vis, groenten en typische worst- en kaasproducten van de beste kwaliteit maar niet goedkoop. In de straten rond de markthal staan marktkramen en viswinkels die beduidend lagere prijzen hanteren.

13 uur:

Nu hebben we een lekkere lunch verdiend. Op Corso Mazzini zijn een paar bars en kleinere snacks waar we kunnen blijven hangen. Elke en haar man kozen “Bontà delle Marche” uit tegenover de Canelle-fontein. Op de begane grond verkopen ze regionale culinaire specialiteiten, variërend van ham en kaas tot salades en zelfgemaakte pasta. Op de eerste verdieping eet je in een gezellige sfeer kleine en grote gerechten à la carte , zoals veel zakenlieden uit de omgeving dat doen.

14.30:

De Fontein van de Canelle heeft een Griekse oorsprong, werd in 1503 afgebroken, in 1560 herbouwd en opgenomen in de stadsmuren. De echte naam van de fontein is Fontana del Calamo, waar calamus in het Latijn riet betekent. De gangbare naam is niettemin “fontein van de 13 snoeten” vanwege de 12 bronzen maskers (voornamelijk saters en fauns) en één uit steen die de fontein met water vult. Wil je terug komen naar Ancona ? Dan moet je van deze fontein drinken !

Welke kant je ook kiest, het brengt je altijd naar de oude haven van Ancona. De haven heeft door de jaren heen veel veranderingen ondergaan en is nu een echt juweel van de stad geworden. De eerste renovatie werd uitgevoerd in opdracht van keizer Trajanus, waardoor het in Romeinse tijd een belangrijke haven werd.

De inwoners van Ancona betuigden hun dank aan de keizer door in 115 na Christus een triomfboog te plaatsen.

De boog maakt tegenwoordig deel uit van de oude haven en leidt via een trap naar de oude muren opgetrokken in de 16e eeuw.

Raak niet in de war met de tweede boog aan de haven. De achterste boog is inderdaad Arco Clementino, ontworpen door architect Vanvitelli (dezelfde als de Mole.)
In de oude haven zijn nog enkele andere kleine bijzonderheden te ontdekken, zoals bijvoorbeeld de romantische Red Beacon. Dit markeert het einde van de oude havenwandeling, neem zeker plaats op de bank van de minnaars om te genieten van de zonsondergang.

17 uur:

Na zoveel geschiedenis is het ook tijd om te winkelen. De perfecte plek om dit te doen is ofwel de Corso Mazzini, de zogenaamde Corso Vecchio, of de nieuwere Corso Stamira .

18.30 uur:

Aperitivo time bij Amarcord, een bar/restaurant gelegen tussen de haven en het theater. Een hippe tent met een prachtig uitzicht op de haven en de zee.

19.30:

Voor het diner keren we terug naar de haven bij Mole Vanvitelliana. Als je de borden langs de buitenmuur van de golfbreker volgt en door achteringangen en verborgen poorten gaat en je je net afvraagt: “Ben ik wel juist?”, merk je restaurant Stamura op. Het is leuk om in de zomer buiten te eten of om te genieten van hun beroemde “Aperitivo di Pesce”, een glas wijn of aperol spritz met een paar vissnacks, met het uitzicht over de vissers- en de jachthaven .

We eindigen nog met wat insidertips van Laura:

  • Als je op zoek bent naar wat meer geschiedenis, merk je op weg naar de Mole Vanvitelliana aan je rechterkant de zogenaamde “Archi” of bogengalerij. Hier hangen oude historsiche foto’s op van Ancona.
  • Zou je vanaf de Loggia dei Mercanti, rechtdoor blijven gaan helemaal naar de top van de heuvel, bereik je de kathedraal van Ancona, San Ciriaco. We zullen er zeker nog eens over praten in een ander bericht.
  • Aan de oude haven is er een heel nieuwe fontein, genaamd “Van de twee zonnen”. De titel is een eerbetoon aan de hoofdstad met een speciaal kenmerk, namelijk de mogelijkheid om zowel de zonsopgang als de zonsondergang op zee te zien, dankzij de buitengewone elleboogvorm. De fontein heeft 13 tuiten, wat natuurlijk een eerbetoon is aan de oudere Fontana del Calamo in het stadscentrum.


0 reacties

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *