In de maand december bezoeken Erik en ik steevast wel een tentoonstelling van kerststallen. Je kan het zo gek niet verzinnen of ze maken er een mooie kribbe van. Laura bezocht vorig jaar een waar mechanisch kunstwerk in Porto San Giorgio, in Castiglioni bij Arcevia zorgen de plaatselijke bewoners jaarlijks voor originele kersttaferelen en in Jesi genoten we ook al van een reusachtige kerststal ! Tja als men weet dat Sint Franciscus uit Assisi daar ooit mee startte, dan is het niet zo verwonderlijk dat ook veel Italianen thuis extra zorg besteden aan een mooie kerstkribbe !
Dit jaar kozen we een tentoonstelling uit in het Oratorio del Gonfalone; naast de vast weer originele creatieve werkjes, waren we ook nieuwsgierig naar het oratorium zelf. Het bevindt zich in het historisch centrum van Fabriano, niet ver van het papiermuseum en bleek tevens toegankelijk voor rolstoelen. (hier de coordinaten)
De buitenkant oogde eerder sober. Bij het binnengaan, daarentegen, verraste het rijkversierde plafond ons. Een zeer vriendelijke vrijwilligger vertelde ons meteen alle details over het prachtige gebouw uit 1636. De bouw ervan gebeurde in opdracht van de broederschap van de Gonfalone. Een broederschap was een vereniging van vrome leken (dikwijls zeer welgestelde personen) die zich bezighielden met het geloof en barmhartigheid. Een oratorium bood hen dan een plaats waar ze samen konden komen. Zulke oratori, vertelde onze gids, kwamen uitsluitend voor van Genua tot Sicilie, in Noord-Italie kende men nl geen broederschappen.
De opdracht om het plafond te versieren kreeg de Franse houtbewerker Leonard Chailleau of Leonardo Scaglia zoals hij in Italie genoemd werd. (Hij zou ook de prachtge barokke Santa Lucia kerk in Serra San Quirico versierd hebben. ) In 1643 zaten de leden van de broederschap voortaan onder een prachtig plafond en tussen rijk versierde zuilen. Een heel karwei om 15 vakken te creeren met voorstellingen uit het verhaal van Maria Hemelvaart.
10 jaar later prijkte een schilderij achter het altaar met Maria Hemelvaart opnieuw als hoofdthema, geschilderd door één van de beste leerlingen van de kunstschilder Barocci: nl. Antonio Viviani. Allebei uit Urbino.
Aan de wanden kwamen dan, gesponsord door elk lid, een schilderij gemaakt door lokale kunstenaars voorzien van het familiewapen van de sponsor.
Hierna liepen we langs de houten koorbanken waar verschillende kerststallen tentoongesteld waren. Mijn voorkeur ging naar de 2 kribbes symbolisch voor de papierstad Fabriano: gemaakt met handgeschept papier door Sandro Tiberi, een papiermeester
Maar vooral de kunstwerkjes gecreeerd met oude boeken door Anita Venturelli. Elke bladzijde kreeg een vouw en een inkeping waardoor het uiteindelijk iets voorstelde. Ongelooflijk mooi!!
Maar ook de andere mochten er zijn, want uiteindelijk stak iedereen er wel tijd in:
In het midden van het oratorium verwelkomde een Madonna in papiermache ons, omgeven door een blauwe hemel, gemaakt door de infioratori van Fabriano. Deze laatsten zorgen jaarlijks voor de bloementapijten o.a. bij Corpus Domini.
Echt de moeite om eens te bezoeken. Doch onze bezichtiging kreeg nog een staartje…aangezien onze interesse, bood een andere vrijwilliger aan, om ons andere juweeltjes in Fabriano te laten zien, zoals de crypte van San Romualdo en een ander Oratorium. Waarom niet ? Zo belandden we zelfs nog in een ongekend museum èn kregen we een privéconcert op een C.Bechsteinpiano… Maar het verslag daarvan bewaren we voor een ander artikel !
Het Oratorium is nu nog open t/m 6 januari alle zaterdagen en zondagen van 11-12.30 en van 17-19.30. Om zeker te zijn raadpleeg hun Facebookpagina, want normaal gezien openen ze hun deuren na de feestdagen weer vanaf april.
0 reacties