Bestaat er iets leukers dan rijden door Italiaanse heuvels waarop middeleeuwse burchtsteden fier staan te pronken ?
Op een mooie winterdag reden Laura, onze (Engelstalige medeblogster ) en ik naar Loretello, één van de 9 castelli van Arcevia. Onderweg stopten we ongepland bij San Pietro, nog een kasteelburcht van Arcevia. Een primeur, want in dit gehuchtje waren we nog nooit geweest !
Een kasteelburcht, reeds vermeld in de 13 de eeuw, die ons nu verwelkomde met mooie gebouwen steunend op de 15de eeuwse stadsmuren.
We slenterden even doorheen de steegjes, groot was het castello niet,
om uiteindelijk te belanden op het San Pietro pleintje. Tevens het charmante terras voor een luxueus hotel.
Een fresco van de heilige Petrus, een kunstwerk van de kunstenaar
Bruno di Arcevia, maakte het geheel af. Deze schilder die de kunststijl La Maniera Italiana mede oprichtte, realiseerde talrijke werken zowel in zijn geboorteland als in de USA.
Het uitzicht van het het terras nodigde ons uit om zeker eens in de lente terug te komen.
Buiten de muren zagen we de kerk van de Heilige Maria van Montevago, helaas gesloten.
Zo misten we het miraculeuze 16de eeuwse fresco van de Madonna. Naar aanleiding van deze aanbidding stichtte men een ridderorde op : L’Ordine dei Cavalieri di Montevago die o.a. de restauratie van het fresco financierde.
We zetten onze tocht voort naar ons uiteindelijke doel, het castello Loretello, een oudere kasteelburcht dan San Pietro, nl uit 1072. Behoorde het oorspronkelijk tot de abdij van Fonte Avellana, in 1255 werd Loretello overgedragen aan Rocca Contrada, het vroegere Arcevia.
Het huidige uitzicht getuigt van de verbouwingen uit de 14de en 15de eeuw. Loretello verloor zijn militaire functie in de 18de eeuw. Men verving dan de ophaalbrug door een fraaie vaste brug met 3 bogen.
Dit dorpje bezocht ik reeds verscheidene keren, meer bepaald in de lente met familie en de wandelgroep uit Cupramontana.
Loretello te bezichtigen in kerstsfeer was dan ook nieuw !
Laura en ik genoten van onze verkenning op de stadsmuren, doorheen de nauwe straatjes met de mooi gerestaureerde huizen.
Een onderneemster bood zelfs lokale producten met degustatie aan.
We kwamen aan een pleintje met weids panorama en een losstaand gebouwtje,
waarin het landbouwmuseum gevestigd was. 7 jaar geleden zag ik het van binnen met de wandelgroep: een bonte verzameling van oude landbouw werktuigen.
Dit gebouw bevatte de stadspoort die uitgaf op de indrukwekkende brug, het uithangbord voor Loretello.
Beneden verwees een bordje naar een openbare wasplaats. Laura en ik stapten door een bosje om uiteindelijk de bron te bereiken waar de wasplaats verrees. De restauratie ervan behoorde blijkbaar tot een Europees project.
Een tocht langs de 9 Castelli di Arcevia ? Doen !!! We bespraken ze al bijna allemaal in een aantal blogs: Caudino en Nidastore , Palazzo, Castiglioni, Avacelli, en Piticchio. Er ontbreekt echter nog 1 Castello…
Wordt vervolgd
0 reacties