Ecco Le Marche

Op weg naar Cerreto D’Esi , Matelica en de Murales van Braccano passeerde ik dikwijls langs het bordje Albacina ; de herfst- FAI dagen (open monumentendagen) vorig jaar boden de mogelijkheid om een rondleiding mee te maken in dit kasteeldorp. (in de lente maakte ik er nog enkele foto’s)
Parkeren ging gemakkelijk bij het Aristide Merloni- park net aan aan de buitenkant van de gemeente. Deze industrieel Merloni zorgde voor een enorme tewerkstelling na de oorlogsjaren met zijn warmwater boilers Ariston.

Vervolgens was het gewoon de wegwijzerbordjes volgen tot aan de parochiekerk San Venanzo.

Het Lapidarium

Albacina ligt iets boven het vroegere Romeinse municipium Tuficum, waarvan helaas niets meer zichtbaar is. Vroegere opgravingen brachten talrijke Romeinse stenen met epigrafen aan het licht, waarvan een deel buiten aan de zijkant van de kerk opgehangen zijn. Er prijkt een bord met uitleg over de afzonderlijke stenen. Dit lapidarium blijft altijd open, ook als de kerk gesloten blijkt.

Dankzij deze stenen en andere die zich in het gemeentehus van Fabriano bevinden, kwam men het één en andere te weten over het municipium Tuficum. De Romeinse aanwezigheid begon in de 1ste eeuw v. Ch tot de 3de eeuw n. Chr. Die situeerde zich op het grondgebied van het huidige Borgo Tufico , waar de Ariston fabrieken zijn en het lagere gedeelte van Albacina.

De verzameling epigrafen startte onder priester Don Morelli in de 17de eeuw en werd uitgebreid in de 19de eeuw door Don Ambrosini. Er hangen naast de Romeinse stenen ook 2 middeleeuwse inschriften. We merkten tevens een Romeinse amfoor op en een steen met uitgeholde openingen van verschillende afmetingen. Dit bleek een volumemeter voor vloeistoffen te zijn.

De San Venanzo kerk

De rondleiding ging verder in de kerk zelf. San Venanzo verwijst naar een Ligurische bisschop uit Luni die in 603 in Albacina stierf. Zijn stoffelijk overschot ontdekte men in een nis van de kerk in de 12 de eeuw.

Men vermoedt dat er al in de 4de-5de eeuw een kerkje stond. Een officieel document uit de 11de eeuw vermeldt het gebouw ook. Verbouwingen gebeurden ook nog in de 15de eeuw.
De kerk heeft een vorm van een rechthoek en zag er aan de buitenkant eerder sober uit.

Het interieur van de kerk.

Binnenin vielen toch enkele kunstwerken op waarover we uitleg kegen:

de 15de eeuwse triptiek van de Maestro uit Staffolo, een 19de eeuwse schilderij van Maria met kind van Battistini en enkele fresco’s uit de 15de en 16de eeuw.

De blikvanger bleek het 18de eeuwse Callido orgel te zijn. De Venetiaanse Gaetano Callido zou een internationale orgelbouwer worden, die tijdens zijn leven 430 orgels bouwde. Zijn muziekinstrumenten vindt men niet alleen in Italie terug maar zelfs in Malta en Istanbul.
Een organiste vertelde ons op een zeer interessante manier alles over de werking van de pijporgels. Vroeger stond er naast de organist nog een persoon die de blaasbalg hanteerde, tegenwoordig gebeurt dit mechanisch.
Dit orgel telde 45 toetsen, kenmerkend voor Italiaanse orgels. Het aantal registers komt overeen met het aantal pijpen. Natuurlijk kregen we nog een uitvoering te horen op het orgel.

Het kasteeldorp Albacina

Zo verlieten we de kerk een stukje wijzer geworden. We besloten om Albacina zelf nog te bezoeken. Hierbij wandelden we tot aan de vroegere stadspoort (14de eeuw) en de Torre dell’Orologio (11de-12de eeuw).
Reeds in de 12 de eeuw vermeldde men in documenten over Alvacina ( de kleine rivier) en dat het castellum uitendelijk al in de 14 de eeuw tot Fabriano zou horen. Tegenwoordig is het nog altijd een deelgemeente van de papierstad.

Zo slenterden we door de smalle steegjes waarbij we opmerkten dat een deel totaal verwaarloosd en onbewoond was en andere gedeeltes nog bewoners telde. (425 personen hebben nog hun residentie in Albacina)

Uiteindelijk belandden we aan de andere stadspoort, met aan de buitenkant nog een 19de eeuwse waterbron.

Ook waren er nog delen van de stadsmuren zichtbaar:

Terug naar ons vertrekpunt trok een muursteen onze aandacht; warempel de vader van de beroemde componist Gaspare Spontini was in dit huis te Albacina geboren !

Albacina, best leuk om er even naar toe te gaan, al was het om het uitzicht dat men er heeft !


0 reacties

Een reactie achterlaten

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *