Senigallia, één van onze favoriete badplaatsen in de Marche, maar tevens razend populair bij Italianen; het beroemde fluwelen strand, vele goede restaurants en een gezellige en levendige oude binnenstad dragen hiertoe zeker bij.
Buiten de hoofdvakantiemaand augustus, of je moet liefhebber zijn van drukte, is Senigallia altijd een bezoek waard: Elke en Otto maakten er begin november een lange wandeling, doch eerst namen ze een heerlijke lunch bij hun favoriete restaurant Luna Rossa met uitzicht op zee!
De inwendige mens aangesterkt, reden ze naar de Rotonda al Mare en parkeerden hun auto er tegenover. In november, gedurende de week, vind je voldoende parkeerplaatsen direct aan de strandpromenade, zelfs gratis in het laagseizoen.
De Rotonda al Mare, een in zee gebouwde pier die me doet denken aan die van Scheveningen of die van Blankenberge, vormt het herkenningspunt van Senigallia.
Als je leest wat het gebouw heeft meegemaakt, begrijp je waarom de Senigallezen er zo trots op zijn: oorspronkelijk gebouwd aan het begin van de 20e eeuw, in de Belle Epoque, als een houten constructie op palen in de zee, om er een wellnesscentrum te huisvesten. Helaas oveleefde het de Eerste Wereldoorlog niet.
In 1932 werd iets verder naar het noorden een nieuwe, grotere Rotonda gebouwd in Art Nouveau (Liberty-stijl), die tijdens de Tweede Wereldoorlog echter veel schade opliep. In 1948 herstelde men het en kreeg het zijn huidige vorm. In 1972 beschadigden zware stormen en golven het gebouw. In 1987 deed het, na opnieuw een dure renovatie, een tijdje dienst als nachtclub en danszaal totdat het opnieuw zwaar beschadigd raakte bij een verwoestende brand in 1992. Pas in 2006 werd het weer gerestaureerd en sindsdien is het in de zomer een locatie voor allerlei tentoonstellingen en concerten, maar wordt het ook vaak geboekt voor huwelijksfeesten.
Ook tijdens het beroemde Jamboree festival speelt deze Rotonda een belangrijke rol !
Vanaf hier ging de ontspannen wandeling eerst in de richting van het stadscentrum, langs het renaissancefort Rocca Roveresca uit de 15e eeuw, genoemd naar de bouwer en heerser van Senigallia, Giovanni della Rovere. Het machtige, rechthoekige kasteel met 4 torens is te bereiken via een lange brug en herbergt tegenwoordig een museum over de geschiedenis van dit gebouw.
Ze wandelden vervolgens door de oude stad, vlak na de middag natuurlijk helemaal leeg, maar na 17.00 uur die weer volstromen met mensen die langs de vele kleine winkeltjes slenterden of een aperitiefje nuttigden in één van de bars.
Het 19e-eeuwse Forum Annonario, het plein waar ’s ochtends een kleine maar fijne groente- en fruitmarkt plaatsvindt. Tevens zijn er in de colonnades enkele schilderachtige pubs en delicatessenzaken. Bijna elk jaar, wanneer de historische Mille Miglia autotour door Senigallia trekt, kun je er prachtige oude raceauto’s en hun trotse eigenaars bewonderen.
De Piazza Garibaldi, waar op de traditionele donderdagmarkt kleding, tassen en ander textiel wordt verkocht, noemt men hier in de volksmond ook wel de Piazza del Duomo; hier staat nl. de kathedraal gewijd aan paus Pius IX, die uit Senigallia kwam. Halverwege de 19e eeuw kenmerkte deze paus zich echter vooral door wreedheid en onverdraagzaamheid: doodstraffen in het Vaticaan, de oprichting van een Joods getto in Rome en het zetten van de Talmund op de lijst van verboden boeken, om maar enkele voorbeelden op te noemen.
Naast de kathedraal herbergt het grote Piazza Garibaldi ook verschillende prachtige palazzi.
De 17e-eeuwse Portici Ercolani staan aan de zuidkant van de lange promenade langs de rivier de Misa, aan de rand van de oude stad
Verder naar de noordkant van de rivier de Misa … richting Stadion Goffredo Bianchelli en Parco della Pace, de groene long van Senigallia. Ouders kunnen hier met hun kinderen wandelen en direct naast het park tref je diverse sportfaciliteiten aan, van een binnenzwembad tot de tafeltennishal, waar jong en oud aan hun conditie kunnen werken.
Via enkele woonstraten komt men terug op het strand, dat Otto en Elke naar het zuiden volgden om terug te komen bij hun startpunt.
Daartussen ligt de vissers- en sporthaven. Talloze vissersboten tonen aan, dat hier in de restaurants de meest verse vis wordt geserveerd. Als je wilt, kan je een omweg maken naar het einde van de pier, waar Penelope, de zeemeermin, ervoor zorgt dat de vissers veilig terugkeren naar de haven, zoals we we in een eerder bericht vermeldden.
In november wordt het natuurlijk vroeg donke , zodat Elke en Otto naar het startpunt bij de Rotonda terugkeerden. ’s Avonds ook de moeite waard !
Wil je de wandeling ook doen ?
Zoek de beschrijving van Komoot of download van onze Google Drive. De tocht was 6,9 km lang, maar absoluut vlak en goed te doen, zelfs voor plezierwandelaars met artrose zoals Elke!
Up to date over de watersnoodramp van 15 september:
ook de rivier de Misa trad buiten haar oevers en modderstromen rolden door de kades tot aan het Foro Annonario. Winkels, bars en huizen liepen onder water. Boomstammen stapelden zich op voor de bruggen en beschadigden ze, waardoor ze tijdens hun wandeling een paar omwegen moesten maken. Maar zoals je op de foto’s kunt zien, zijn de straten en pleinen al opgeruimd, zijn de meeste bars weer open (de strandtenten hebben geen last gehad van de overstromingen), is de beroemde donderdagmarkt weer open en zie je in sommige huizen druk aan het renoveren en opruimen.
Senigallia verheugt zich weer op bezoekers!
0 reacties